Godfried Bomans wijdt in zijn 'Kopstukken' een schets aan de 'gamelan-kenner', die achter een minzame glimlach zijn ergernis over de onwetendheid van de leek verborgen houdt en hem fijntjes op de verscheidenheid van de gamelan-traditie wijst. In tegenstelling tot Bomans' schertsfiguur was de Canadese componist Colin McPhee (1900-1964) een echte kenner. McPhee was een non-conformist, hetgeen al blijkt
… uit het feit dat hij zijn studie liever wilde voltooïen in New York bij nieuwlichter Edgar Varèse, dan bij de modieuze Nadia Boulanger in Parijs. McPhee ontmoette in New York een zekere Jane Belo, met wie hij trouwde (het werd een rampzalig huwelijk) en vervolgens naar Bali ging op huwelijksreis. McPhee raakte daar direkt gefascineerd door de gamelan en zou uiteindelijk een standaardwerk over deze traditie schrijven: 'Music in Bali'. De eerste compositie waarin hij zijn gamelan-ervaringen in verwerkte was "Tabuh-Tabuhan" uit 1936, voor twee piano's en orkest. Het stuk is een vitale en zeer geslaagde vermenging van gamelan- en jazz-invloeden en zonder twijfel het meest aantrekkelijke werk op deze cd van het Esprit Orchestra onder dirigent Alex Pauk. De andere werken op deze cd ontstonden in de periode 1954-1960, maar ze zijn evenzeer van gamelan-klanken doortrokken, zoals de "Symfonie nr.2", het "Concert voor blazers" en "Transitions". Al met al een aanbevelenswaardige cd, zeker door het titelwerk. (JvG)_meer
