Tobias Hume (c.1569-1645) was een Engelse militair die zich in zijn vrije tijd bezig hield met het bespelen van de gamba. Met zijn bundels Captain Humes Musicall Humors (1905) en Captaine Humes Poeticall Musicke (1607) was hij één van de eersten die muziek voor gamba solo verzamelde tot volwaardige bundels. De titels suggereren vaak autobiografische omstandigheden en stemmingswisselingen, zoals
… we die wel vaker tegenkomen in Elizabethaanse instrumentale muziek: A humorous Pavin, My Hope is Decayed, The Duke of Holstones Almaine, A Souldiers Resolution... Vermoedelijk zijn de werkjes al improviserend ontstaan en pas na enig uitproberen opgeschreven. Dat deze muziek relatief onbekend is gebleven komt ondermeer door het tabulatuurschrift waarin de werken zijn overgeleverd. Jordi Savall herinnert zich nog hoe hij in de de jaren '60 in de reading room van het Brittish Museum probeerde het schrift te ontcijferen. Misschien is de relatieve onbekendheid van Hume's muziek ook het gevolg van des mans excentriciteit. Hoewel hij slechts een amateur was, beweerde hij brutaalweg dat de gamba niet onderdeed voor de eerbiedwaardige luit. Dit was natuurlijk tegen het zere been van de belangrijkste professionele luitist van die dagen, John Dowland. De onderhavige cd van Jordi Savall bevat een selectie uit de Musicall Humors. (HJ)meer
