Khaled Hadj Brahim werd in 1960 geboren in de Algerijnse havenstad Oran. Oran is ook de geboorteplaats van de raï, de muziekstijl die Khaled vanaf de jaren tachtig succesvol exporteerde naar de rest van de wereld. In eigen land was Khaled vanwege zijn openhartige teksten omstreden. De besnorde zanger was vooral populair bij de grote Algerijnse gemeenschap in Europa. In 1986 verhuisde hij daarom naar Parijs. In 1992 schafte hij zijn bijnaam Cheb (Arabisch voor ‘jongeman’) af. Niet veel later scoorde hij een grote hit met Didi en groeide hij uit tot de bekendste ambassadeur van de raï. Zijn bijnaam ‘de koning van de raï’ werd wederom bevestigd in 1996 toen hij met Aicha weer een internationale hit wist te scoren.
meerYoussou N’Dour is één van de absolute supersterren van Afrika. Wellicht was hij zich op jonge leeftijd al bewust van zijn toekomst want vanaf 1979 leidde hij Les Super Étoiles de Dakar (Supersterren van Dakar). Die groep was de pionier van de mbalax, de stadsmuziek van Senegal. De combinatie van pop, jazz, Cubaanse ritmes en West-Afrikaanse zang blijkt een winnende en de groep treedt veel op, uiteindelijk ook in Europa. De groeiende Westerse interesse in Afrikaanse pop zorgt ervoor dat N’Dour in 1986 een duet mag zingen op Peter Gabriel’s album So. Vanaf 1990 worden N’Dours soloalbums wereldwijd uitgebracht en ook goed ontvangen. Een duet met Neneh Cherry, 7 Seconds, wordt een hit in 1994 en luidt de definitieve doorbraak van de zanger in. N’Dour zet zich daarnaast in voor veel goede doelen.
(bron: wikipedia)Femi Anikulapo Kuti (Londen, 16 juni 1962) is een muzikant uit Nigeria. Hij is de oudste zoon van de legendarische Fela Kuti, grondlegger van de Afrobeat. Zijn moeder Remi verliet Fela toen Femi nog jong was en zij voedde hem op.
Hoewel Femi in Londen geboren is groeide hij op in Lagos, de voormalige hoofdstad van Nigeria. Vanaf 1977 trok Femi bij zijn vader in en speelde hij mee in diens band.
Femi voelt zich net zoals zijn vader sterk... meer
Rachid Taha werd in 1958 geboren in het Algerijnse Oran, maar verhuisde op zijn veertiende met zijn ouders naar Frankrijk. Daar werd de jonge migrant gegrepen door de energie van punk. Begin jaren tachtig zette hij de groep Carte De Séjour (Verblijfsvergunning) op waarmee hij stoeide met een mix van rock en Arabische muziek. Na het uiteenvallen van Carte De Séjour ging Taha solo verder en aan de hand van de Engelse producer Steve Hillage groeide zijn reputatie gestaag. Taha werd bekend door zijn opvallende covers van Louis Trenet (La Douce France) en The Clash (Rock The Casbah), maar bewees ook zelf uitstekende composities te kunnen schrijven. Op zijn twee Diwan-albums verkende Taha het muzikale erfgoed van zijn geboorteland.
Toen Angélique Kidjo (1960) als klein meisje in het West-Afrikaanse land Benin voor het eerst in haar leven de muziek van James Brown hoorde, droomde ze direct van een carrière als zangeres. Ze kon niet weten dat ze twintig jaar later in Parijs zou wonen en daar al snel bekend stond als de beste en bekendste zangeres van haar land. In 1991 tekende ze bij Island Records waarvoor ze een paar sterke albums opnam. Kidjo toont een ruime blik als zangeres en ze injecteert haar funky afrobeat met invloeden uit rock, gospel, latin, r&b en Caribische muziek. De in New York wonende zangeres is een ware kosmopoliet die in vier verschillende talen zingt. Daarnaast werkt de zangeres als ambassadeur voor UNICEF.
(bron: wikipedia)Cheikh Lô (Bobo-Dioulasso, 1955) is een van de bekendste Senegalese muzikanten van dit moment.
Lô werd geboren in Burkina Faso maar verhuisde in 1970 naar de Senegalese hoofdstad Dakar. Vanaf dat moment is hij zich steeds meer met muziek bezig gaan houden.
Lô werd in 1989 ontdekt door de bekende Senegalese musicus Youssou N'Dour. In 1990 bracht hij zijn eerste album uit, Doxandeme geheten. Hij is een aanhanger van de Baye Fall, wat zijn muziek erg beïnvloedt.
De muziek van... meer
Het was Lura's kinderdroom om later danseres te worden, een droom die ze waarmaakte. Nooit had ze gedacht ook als zangeres internationaal beroemd te worden. In het jaar dat Kaapverdië onafhankelijk werd - 1975 - zag Lura het levenslicht in Lissabon. Haar vader kwam van Santiago, haar moeder van São Antão en Lura groeide op in de grote Kaapverdiaanse gemeenschap in Lissabon. Al sinds haar tienerjaren nam ze deel aan verschillende zanggroepen en duetten. Toen de uit São Tomé afkomstige zouk-zanger Juka haar uitnodigde een duet met hem te zingen, was ze eigenlijk erg verbaasd. Ze had zich altijd voor haar stem geschaamd, maar nu bleken veel luisteraars weg te zijn van haar sensuele, donkergetinte stem. Optredens volgden met onder anderen Bonga (uit Angola), Tito Paris en Paulinho Vieira. Het nummer Nha Vida van haar gelijknamige debuutalbum (1996) werd een grote hit. Na het album In Love (2002), een mix van r&b en zouk, verraste Lura iedereen met het veel meer in de Kaapverdiaanse traditie gewortelde album Di Korpu Ku Alma (2004). In de onder meer door Orlando Pantera gecomponeerde liederen kwam Lura's krachtige volle stem mooi tot zijn recht. (SvdP)
Al in 1964 zette Joseph Shambalala het koor Ladysmith Black Mambazo op. De groep legde zich toe op het vertolken van de isiscathamaiya, een vocale traditie van de Zuid-Afrikaanse Zulu. De groep groeit al snel uit tot het beste koor in haar soort en vanaf het midden van de jaren zeventig treedt de groep ook in het buitenland op. De grote doorbraak komt wanneer Ladysmith Black Mambazo meezingt op het uiterst succesvolle Graceland (1986) van Paul Simon. Shaka Zulu, het album wat een jaar hierna verscheen, behoort tot de beste van de groep.
De in 1938 geboren François Luambo Makiadi groeide op in het toenmalige Belgisch Congo. Al op twaalfjarige leeftijd stond François als gitarist op het podium. Drie jaar later nam hij zijn eerste single op. In 1955 zette hij de eerste versie op van TPOK Jazz, de band waarmee hij zijn grote successen zou boeken. In 1960 werd Belgisch Congo onafhankelijk. Door de sociale onrust die daarna uitbrak, verhuisden Franco en zijn band naar België. In 1966 keerde de band triomfantelijk terug naar het land dat nu Zaïre heette. Tournees door Afrika en Europa bevestigden de uitstekende reputatie van Franco en zijn band. In 1980 werd Franco onderscheiden door het regime met de titel Grootmeester van de Zaïrese muziek. Desondanks bleef de zanger in zijn teksten vaak kritisch op politici. Franco was één van de eerste Afrikaanse muzikanten die zijn succes ook in klinkende munt wist om te zetten. Zijn dood in 1987 dompelde Zaïre in rouw en alle radiostations speelden vier dagen lang niets anders dan Franco’s muziek.
(bron: wikipedia)Baaba Maal (Podor, 12 november 1953) is een Senegalese zanger die meer dan 15 albums uit heeft gebracht.
Maal werd in Noord-Senegal geboren en behoort tot het volk Toucouleur, een subgroep van de Fulbe. Zijn ouders waren vissers en zijn moeder zong daarnaast ook graag voor haar plezier. Hierdoor raakte hij met a capella vertrouwd. In 1974 besloot hij in Dakar muziek te studeren. Hier ontving hij een studiebeurs voor de École nationale supérieure des beaux-arts en vertrok vervolgens voor... meer
Vanaf de jaren zestig groeide de Zuid-Afrikaanse zangeres Mariam Makeba uit tot dé stem die zich verzette tegen het Apartheid-regime van haar vaderland. Na een optreden in Italië besloot ze niet terug te gaan en leidde ze een zwervend bestaan over de hele wereld. Met haar teksten en muziek profileerde de zangeres zich als zwart en zelfbewust. Haar huwelijk met Black Power-voorman Stokeley Carmichael zorgde voor opschudding in de Verenigde Staten en het echtpaar verhuisde naar het West-Afrikaanse Guinee. Na de val van het Apartheid-regime werd de zangeres binnengehaald als een teruggekeerde koningin. Die aandacht én haar samenwerkingen met Harry Belafonte, Paul Simon en Nina Simone zorgden er voor dat Makeba ook in het Westen onder de aandacht van een groot publiek kwam. Ze overleed op 10 november 2008 op 76-jarige leeftijd aan in hartaanval na een optreden in Italië.
Fela Anikulapo Kuti is de controversiële schepper van de Afrobeat. Zijn kritische teksten (vooral gericht tegen de politici in zijn vaderland Nigeria) en zijn charismatische persoonlijkheid maakten hem tot een doelwit van de machthebbers in Nigeria. Fela noemde de Black Panthers een belangrijke invloed op zijn werk en zowel Afrikaanse als Westerse stijlen vormden een inspiratiebron voor zijn muziek. Een bezoek aan de Verenigde Staten in de jaren zestig bracht Fela in contact met jazz. Tijdens zijn optredens vulde Fela het podium met vele dansers en muzikanten die waren gestoken in opvallende glimmende kostuums. Zijn plaatopnames waren vaak marathonjams gebaseerd op een onverwoestbare groove waarover heen Fela naar hartelust zong en soleerde op zijn sax.
De Malinese muzikant Toumani Diabaté wordt ook wel de ‘meester op de kora’ genoemd. Diabaté stamt uit een lang geslacht van koraspelers waarvan zijn vader Sidiki Diabaté de bekendste was. Toumani zou het instrument bekend maken buiten Afrika. Hij brak in 1987 door met het album Kaira. Op latere albums bewees Diabaté een ware virtuoos te zijn die uiteenlopende stijlen makkelijk naar zijn hand zette. Opvallend zijn de succesvolle collaboraties met flamencogroep Ketama, bluesartiest Taj Mahal, de IJslandse zangeres Björk en zijn legendarische landgenoot Ali Farka Touré.
(bron: wikipedia)Zuid-Afrika
Hugh Ramopolo Masekela (Witbank, 4 april 1939) is een Zuid-Afrikaans bugelspeler, zanger en componist. Naast de bugel speelt hij de trompet en de kornet.
Masekela speelde als kind piano en zong mee met grammofoonplaten. Toen hij 14 was, zag hij de film Young Man with a Horn. Hierin speelt Kirk Douglas een rol die geïnspireerd was op jazztrompettist Bix Beiderbecke. Hierop wilde Masekela ook de trompet spelen.
Hij kreeg zijn eerste trompet van aartsbisschop Trevor Huddleston. Deze was in... meer
Vanaf de jaren negentig groeide Antoine Koffi Olomide (Kinshasa, 1956) uit tot één van de populairste artiesten van Zaïre / Congo. Aanvankelijk speelde Koffi de Congolese rumba waar ook artiesten als Franco en Tabu-Ley Richelieu groot mee werden. Olomide deed ervaring op in de band van Papa Wemba. Eind jaren negentig schakelde de man met de vele bijnamen (Shakespeare Du Zaire, Large Degaire, Le Grande Mopao) over op de ndombolo. Vanwege de expliciete seksuele teksten was de ndombolo omstreden in heel Afrika. Iets wat de populariteit van de zanger alleen maar leek te helpen. Olomide viel niet alleen op door zijn enorme begeleidingsband Quartier Latin (19 m/v), maar ook door zijn opvallende kleding, karakteristieke zonnebril en voorliefde voor limousines met airconditioning. Zijn uitgesproken karakter bracht hem in de problemen met de censoren van het regime en na een vechtpartij met de politie, zwoor Olomide niet meer terug te keren naar Congo. Later kwam hij terug op dit besluit. De zanger leverde recent ook nog een bijdrage op een album van de afrosalsagroep Africando.
