Van York Bowen klinken twee grote stukken (Miniature Suite, Sonata). Juist die beide stukken lijden aan bepaalde virtuoze maniertjes, alsof het verplichte examenstukken zijn. Aantrekkelijker is het kleingoed, zoals de Suite de Ballet van Vaughan Williams voor de Franse virtuoos Louis Fleury. Dat zijn tenminste stukjes met referenties naar nog andere werelden dan die van de zelfbewuste fluit. Zo ook
… de Four Pieces van Arnold Bax, waarin de componist onbedoeld zijn bewondering uitte voor de Ballets Russes. Na een voorstelling in Londen was Bax zo onder de indruk van dit balletgezelschap, dat hij iets van zichzelf wilde aanbieden. Het werd een mislukking, omdat een andere componist hem voor was met eenzelfde onderwerpkeuze. Bax vernietigde de partituur, wat hem er niet van weerhield om delen ervan te recyclen. De Four Pieces zijn er het resultaat van. Het mooiste zijn misschien wel de Three Sketches van Howard Ferguson. Het derde deeltje citeert een Indiase melodie over een koekoek in een mangoboom. Het is een betoverend miniatuurtje met veel elegante maatwisselingen, waarin ook de roep van de koekoek klinkt. Lewis Foreman (schrijver van de toelichting bij de cd) vroeg ooit aan Ferguson waarom hij in 1959 abrupt was gestopt met componeren. De componist reageerde met een minzame glimlach, gevolgd door het ontwijkende antwoord: ‘Ik had alles wel gezegd.’ (HJ)meer