De socioloog Adorno, die een leerling van Alban Berg was, schreef eens: ‘Het getallenspel van de twaalftoontechniek en de dwang die het uitoefent, doen denken aan de astrologie, en het is niet zomaar een gril, dat veel van haar adepten hieraan te prooi vielen.’ Een dergelijk bijgelovige obsessie voor getallen en rebussen kenmerkt Bergs Lyrische Suite, waarachter zaken schuil gingen die niet voor
… de openbaarheid bestemd waren. Achter de cryptische getallensymboliek en het gegoochel met notennamen ging Bergs buitenechtelijke relatie met Hanna Fuchs-Robettin schuil. We zouden van dit alles maar een vaag vermoeden hebben, wanneer niet in de jaren ’70 een geannoteerde partituur was teruggevonden waarin Alban Berg zijn codes zorgvuldig heeft bijgehouden. Voor die tijd moesten luisteraars het doen met het onverhuld geciteerde Tristan-akkoord uit het Largo Desolato: het tragische sluitstuk van deze suite. De Lyrische Suite is geprogrammeerd op een cd van het Schoenberg Kwartet, met de enigszins misleidende titel Alban Berg - Compleet Chamber Music. Zo bevat de cd niet de Vier Stukken voor klarinet en piano, maar wel een transcriptie van deze stukken voor altviool en piano. Evenmin klinkt het Kammerkonzer, maar de cd bevat wel een bewerking van het Adagio uit dit concert. Desondanks is deze cd een mooi vervolg op de eerdere cd’s van het Schoenberg Kwartet met kamermuziek van Schonberg en Zemlinsky. (HJ)meer
