(bron: wikipedia)Arnold Ludwig (Louis) van Dijk (Amsterdam, 27 november 1941 – Laren, 12 april 2020) was een van Nederlands bekendste pianisten met een ruim vijftigjarige carrière op het gebied van de jazz- en klassieke muziek.Na studies bij onder anderen Piet...
meer
Actrice en zangeres Conny Stuart werd landelijk bekend door haar werk voor de radio als lid van het eerste cabaret van Wim Sonneveld. Ze werkte de decennia daarna in een reeks producties met een veelheid aan bekende artiesten als Kees Brusse, Albert Mol, Joop Doderer, Mary Dresselhuys, Jenny Arean en Guus Verstraete. Stuart had een speciale band met schrijfster Annie M.G. Schmidt, die teksten leverde voor het cabaret van Sonneveld. Stuart schitterde in meerdere musicals van Schmidt en componist Harry Bannink. Bekende liedjes die Stuart heeft vertolkt, zijn onder meer Herr Heinzelmann, Zeur Niet en Wat Voor Weer Zou Het Zijn In Den Haag. Ze overleed 22 augustus 2010 op 96-jarige leeftijd.
Wim Sonneveld was een van de belangrijkste figuren van het theater en de lichte muziek in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Hij werd op 28 juni 1917 geboren in Utrecht. Zijn theaterdebuut maakte hij bij Louis Davids in 1936, zeven jaar later richtte hij zijn eigen cabaretgezelschap op, waar mensen als Hetty Blok, Conny Stuart en Joop Doderer deel van uitmaakten. In de jaren die volgen boekte hij successen op radio, tv, film en het theater. Ook was hij korte tijd werkzaam in Engeland, waar hij acht televisieshows voor de BBC schreef, en Hollywood, waar hij meewerkte aan enkele films.
Baanbrekend was de gedurfde manier waarop hij in de jaren zestig het Grand Gala Du Disque presenteerde, het televisieprogramma waarin de belangrijkste Nederlandse muziekonderscheiding, de Edison, werd uitgereikt. Een van de typetjes die hij daar introduceerde was Frater Venantius, waarmee hij in 1967 een grote hit scoorde. In de jaren zeventig ging hij zich steeds meer toeleggen op het zingen van luisterliedjes, waarvan het door zijn partner Friso Wiegersma geschreven Het Dorp de bekendste zou worden. 8 maart 1974 overleed hij aan de gevolgen van een hartaanval. Wim Sonneveld werd 56 jaar.
Hoewel ze vooral bekend was als actrice en, zoals dat in de jaren zestig zo fraai heette, ‘seksbom’, maakte Brigitte Bardot ook muziek. De rondborstige Parijse blondine was de muze van Serge Gainsbourg. Gainsbourg schreef liedjes voor Bardot en nam ook enkele duetten met haar op. Zijn bekendste lied Je T’Aime Moi Non Plus had hij ook geschreven voor Bardot, maar omdat ze de tekst te pikant vond, nam Gainsbourg het op met Jane Birkin. Op latere leeftijd onderscheidt Bardot zich vooral vanwege haar actieve inzet voor dierenrechten en haar support voor de extreemrechtse partij Front National.
De manier waarop Jean ‘Toots’ Thielemans (1922-2016) en zijn harmonica onderdeel zijn geworden van de Nederlandse cultuur, doet haast vergeten dat hij toch echt uit België komt. Toots is in alle vormen van de Nederlandse media aanwezig, van het thema van de tv-serie
Baantjer tot de soundtrack van de film
Turks Fruit en gastoptredens bij tal van Nederlandse populaire artiesten. De reden voor zijn wereldwijde beroemdheid is simpel: Thielemans was de beste harmonicaspeler ter wereld. Vlak na de oorlog vertrok Toots naar de Verenigde Staten waar hij speelde met bijna alle grootheden uit de jazz. Onder meer
Benny Goodman,
Miles Davis,
Charlie Parker en
Stevie Wonder deden graag een beroep op Thielemans. Toch was het niet het eerste en enige instrument wat hij speelde; zo begon hij op driejarige leeftijd (!) met de accordeon en speelde op latere leeftijd gitaar. Toch is het de harmonica die hem uiteindelijk zijn faam heeft bezorgd en de lijst met gastoptredens waarbij hij zijn stijl mag demonstreren is onnoemlijk groot. In 1995 kreeg hij de Bird Award.
(bron: wikipedia)Peggy Lee, artiestennaam van Norma Dolores Egstrom, (Jamestown (North Dakota), 26 mei 1920 – Bel-Air (Los Angeles), 21 januari 2002) was een Amerikaanse jazz- en popzangeres, songwriter, componist en actrice, bekend om haar verleidelijke, hese stem en gereserveerde 'coole' zangstijl. Haar bekendste nummers waren Why Don't You Do Right, Fever en Is That All There Is?.
Peggy Lee verhuisde als tiener naar Fargo, waar ze werk kreeg als zangeres bij een radiostation. Op aanraden van haar baas veranderde ze haar... meer
Liesbeth List (1941) brak door als zangeres in Shaffy Chantant, het cabaret van Ramses Shaffy. Shaffy zou als een rode draad door haar carrière lopen: samen scoorden ze een grote hit (Pastorale), ze speelden in diverse voorstellingen en beleefden samen hoogte- en dieptepunten. Naast de liedjes van Shaffy interpreteerde List ook werk van Jacques Brel, Mikis Theodorakis, Frank Boeijen en Edith Piaf. Voor de voorstelling Piaf (2008) kroop ze zelfs in de huid van de kleine Franse zangeres. List werd onder meer onderscheiden met een Edison (1971) en Gouden Harp (1988). In 2012 kondigde ze haar afscheidstournee aan.
Er zijn maar weinig Nederlandse artiesten die meer charisma en energie in huis hadden dan Ramses Shaffy (1933–2009). De levenslustige liedjes die hij met zijn cabaret Shaffy Chantant zong, verwoordden het lentegevoel van de jaren zestig. De theatrale zanger / schrijver / acteur kende ook een aantal dieptepunten in zijn leven zoals zijn alcoholverslaving en een faillissement in 1970. Dat schreef hij overtuigend van zich af met nummers als We Leven Nog en Laat Me. Vanaf de jaren negentig trok Ramses zich terug uit het openbare leven, maar zijn invloed liet zich nog altijd gelden. Bekende artiesten als Maarten van Rozendaal en De Dijk zijn hoorbaar beïnvloed door Ramses.
(bron: wikipedia)Julius (Jules) de Corte (Deurne, 29 maart 1924 – Eindhoven, 16 februari 1996) was een Nederlandse liedschrijver, componist, pianist en zanger. De Corte werd als zanger-dichter-pianist in Nederland en België bekend met liedjes als De vogels, Ik zou wel eens willen weten, Hallo Koning Onbenul en Als je overmorgen oud bent.
De Corte werd geboren in Deurne als zesde kind in een gezin met socialistische idealen. Hij stamde uit een familie van Belgische immigranten (uit Ruddervoorde); in de familie De... meer
“The incredibly lovely sound of Stan Getz”. Wel wat zelfingenomen om zoiets van jezelf te zeggen, maar Stan Getz had wel gelijk. Vrijwel geen enkele andere saxofonist kon zo’n lyrisch geluid halen uit zijn tenor. Met dat geluid en zijn vloeiende lijnen was Getz veel te horen op bossa nova-cd’s en zelfs enkele smooth fusion albums. Daardoor zou je haast vergeten dat hij een geweldig improvisator was in een stijl die het midden hield tussen cool jazz en hard bop. Getz (1927) maakte eind jaren veertig indruk als frontman van de Four Brothers, de beroemde saxofoonsectie van het orkest van Woody Herman. Daarna begon hij kleine groepen te leiden met onder meer Jimmy Raney en Horace Silver. Zijn grootste succes, commercieel gezien, scoorde hij in een Braziliaans getinte samenwerking met gitarist Charlie Byrd en de bossa nova-hits Desafinado en The Girl From Ipanema.
Toon Hermans (1916-2000) behoorde met Wim Sonneveld en Wim Kan tot de ‘Grote Drie’ van het Nederlandse cabaret. Hermans groeide op als zoon van een bankbediende in het Limburgse Sittard. Via het carnavalscircuit rolde hij het theater in en was baanbrekend met zijn 'onemanshow’ waarmee hij in 1958 voor het eerste ook op televisie te zien was. Naast conferencier was Hermans ook een verdienstelijk zanger, schrijver en schilder. Bekende nummers van Toon zijn Mediterranee, Lente Me en de carnavalshit Mien Waar Is Mijn Feestneus.
Willeke Alberti (Amsterdam, 1945) werd geboren in een muzikale familie. Haar vader Willy Alberti was in de jaren vijftig erg succesvol als levensliedzanger. Op eigen kracht wist Willeke in de vroege jaren zestig haar eerste hits te scoren met Nederlandstalige luisterliedjes. Ook nam ze enkele duetten op met haar vader. Vanaf 1970 was de zangeres vaker op tv te zien als actrice. In de jaren tachtig verdween Alberti wat uit de schijnwerpers tot ze in 1987 weer een hit scoorde met Samen. In de jaren negentig groeide Alberti uit tot een ware grande dame van het Nederlandse lied. Ze nam duetten op met Paul de Leeuw, scoorde een grote hit met ‘Ome Jan’, toerde intensief langs de Nederlandse theaters en zette zich in voor een reeks goede doelen. Alberti is een van de meest veelzijdige artiesten van Nederland met een opvallend lange adem.
Rob de Nijs breekt begin jaren zestig door met zijn band The Lords. Ze scoren in 1963 een grote hit met Ritme Van De Regen. Begin jaren zeventig werkt de zanger samen met Lennaert Nijgh, de vaste tekstschrijver van Boudewijn de Groot. De Nijs bewijst zich elk decennium opnieuw te kunnen uitvinden met een nieuw imago. Het vredeslied Alles Wat Ademt is een grote hit in 1986, maar het duurt tot 1996 voordat De Nijs zijn eerste nummer 1-hit scoort met de aanstekelijke meezinger Banger Hart.
(bron: wikipedia)Johanna Rafalowicz, beter bekend als Ann Burton (Amsterdam, 4 maart 1933 – aldaar, 29 november 1989) was een Nederlandse jazz-zangeres. Ze zong vooral ballads en had een groot respect voor de tekst. Ze was naast Rita Reys en Greetje Kauffeld de belangrijkste naoorlogse jazzzangeres van Nederland.
De moeder van Ann Burton kwam rond 1930 vanuit Polen naar Nederland. Drie jaar nadat in 1933 Johanna werd geboren, trouwde zij met een diamantbewerker. Johanna verkreeg in 1938 de naam van haar stiefvader... meer
"Rita Reys is al meer dan een halve eeuw onafgebroken en onbetwist de grootste jazzzangeres van Nederland", concludeerde de Edisonjury, toen zij in 2006 als eerste Nederlandse jazzmusicus de Oeuvre Edison in ontvangst nam. Reys, geboren in Rotterdam in 1924, won als tiener alle zangconcoursen in Rotterdam. Door een huwelijk met drummer Wessel Ilcken kwam ze in de jazzscene terecht. Haar eerste Nederlandse plaatopnames waren voor de elpee Jazz Behind The Dikes uit 1955, waarop toenmalig Nederlands jazztalent te horen is. Haar succes in Nederland was gevestigd, maar ook de Verenigde Staten lonkten. Daar maakte ze een plaat met Art Blakey en trad ze op met grote namen als Chico Hamilton, Oscar Pettiford, Zoot Sims en Clark Terry.
In 1957 overleed Ilcken aan een hersenbloeding, waarna Rita ging samenwerken met het trio van pianist Pim Jacobs. Het bleef niet bij optreden alleen. Ze trouwden op 30 september 1960, wat werd gevierd met het album Marriage In Modern Jazz. Tijdens het internationale jazzfestival van Juan-Les Pins dat jaar werd Rita uitgeroepen tot Europe’s First Lady of Jazz. In de jaren daarna werkte zij samen met Rogier van Otterloo aan een vertolking van het repertoire van Burt Bacharach en Michel Legrand. In 1991 ontving Rita de Bird Award en kreeg ze uit handen van de Amerikaanse ambassadeur de American Songbook Award uitgereikt.
De Nederlandse jazzpianist Pim Jacobs werd geboren als Willem Bernard Jacobs op 29 oktober 1934 in Hilversum. Hij werd beroemd met zijn Pim Jacobs Trio, waarin onder anderen Wim Overgaauw en Peter Ypma speelden. Ook zijn broer, de bekende contrabassist en producer Ruud Jacobs, maakte deel uit van dit trio. Deze groep begeleidde vele Amerikaanse jazzmusici, zoals Wes Montgomery en Stan Getz. Pim Jacobs was getrouwd met zangeres Rita Reys, die hij ook vele jaren muzikaal begeleidde. Hij speelde ook met Louis van Dijk en Pieter van Vollenhoven onder de naam Gevleugelde Vrienden voor het goede doel. Ook werd Jacobs bekend als tv-presentator van de muziekprogramma's Music All In en Music Hall en de spelprogramma's Wie Van De Drie en Babbelonië. Hij overleed op 3 juli 1996, op 61-jarige leeftijd. Tien dagen na zijn overlijden nam Rita Reys voor hem postuum de Bird Award in ontvangst.
(bron: wikipedia)Gerardus Antonius (Gerard) Cox (Rotterdam, 6 maart 1940) is een Nederlands zanger, cabaretier, scenarioschrijver, acteur en regisseur.
Gerard Cox is een geboren en getogen Rotterdammer, opgegroeid op Zuid, die begon als onderwijzer. Als vertolker van luisterliedjes in de stijl van Jaap Fischer verwierf Cox rond 1960 enige bekendheid in Nederland en Vlaanderen. Hij maakte toen ook al zijn eerste grammofoonplaatopnamen, zoals Jacqueline. In 1962 werd hij afgewezen bij de toneelschool, maar speelde wel een kleine rol in het toneelstuk Blijde... meer
(bron: wikipedia)Martine Catharina Maria Bijl (Amsterdam, 19 maart 1948 – Maarssen, 30 mei 2019) was een Nederlandse zangeres, actrice, schrijfster, presentatrice en cabaretière.
Bijl acteerde, presenteerde, zong, schreef, vertaalde musicals en televisiecomedy's, was veelvuldig te zien als panellid in tv-programma's en trad op in theaters met haar personalityshows. Ze schreef en illustreerde verhalen voor kinderen. Ook was ze producer van een serie grammofoonplaten met verhalen van Walt Disney.
Ze werd in 1965 op haar zeventiende als zangeres ontdekt door radio-dj Ben... meer
Herman van Veen (Utrecht, 1945) is eenn van die typisch Nederlandse kunstenaars wier werk zich bevindt op het kruispunt van theater, cabaret en luisterlied. De onvermoeibare alleskunner breekt in 1965 door met zijn theaterprogramma Harlekijn. Naast schrijver van veel liedjes, waaronder de hits Opzij en Hilversum III, is hij ook acteur, schilder en ambassadeur bij Unicef. In 1976 bedenkt Van Veen de eend Alfred Jodocus Kwak, die eerst opduikt in kinderboeken, maar in 1989 ook een eigen animatieserie krijgt. Van Veen is ook erg populair in Duitsland, waar hij onderscheiden werd met diverse prestigieuze prijzen.
(bron: wikipedia)Julie London, geboren als Gayle Peck (Santa Rosa (Californië), 26 september 1926 – Encino (Los Angeles), 18 oktober 2000) was een Amerikaanse zangeres en actrice.
Gayle Pecks ouders waren vaudeville-artiesten. Toen ze 14 was, vestigden ze zich in Los Angeles. Kort daarna begon ze op te treden in films. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ze een populaire pin-up bij de Amerikaanse soldaten.
In 1947 trouwde ze met acteur, regisseur en producer Jack Webb. Het paar kreeg twee dochters. Ze... meer
(bron: wikipedia)
Liselore Gisbertha Ilse Margaretha Gerritsen (Wichmond, 14 oktober 1937 – Woubrugge, 25 november 2020) was een Nederlandse zangeres en schrijfster.
Gerritsen begon haar carrière tijdens haar studententijd in Leiden. Paul van Vliet en Floor Kist, beiden ook Leidse studenten, hoorden haar zingen in een café, en vroegen haar of ze mee wilde werken aan het door hen opgerichte Leidsch Studenten Cabaret. Met deze groep speelde ze in die jaren met veel succes zowel in Nederland als over de grenzen.... meer
(bron: wikipedia)Joseph Jacobus Maria (Youp) van 't Hek (Naarden, 28 februari 1954) is een Nederlands cabaretier en columnist voor het NRC en de VARAgids.'
Van 't Hek is het op een na jongste kind uit een gezin met acht kinderen. Hij bezocht in zijn schooljaren het toenmalige internaat Hageveld, maar werd daarvan na zeven maanden verwijderd wegens onredelijk gedrag. Na een kort verblijf op het Goois Lyceum te Bussum behaalde Van 't Hek uiteindelijk met veel moeite zijn mavo-diploma op de''... meer
Pianist Oscar Peterson (Canada, 1925) was een van jazzartiesten met de meeste opgenomen albums. Aan het begin van zijn carrière ging hij een samenwerking aan met producer Norman Granz en sinds de jaren vijftig was hij een van de steunpilaren van Granz’ labels (Verve en Pablo). Peterson werkte hoofdzakelijk in triobezettingen met afwisselend gitaar & bas of bas & drums, maar deed ook solo-optredens en concerten met grotere groepen en een volledig orkest. Hij beschikte over een fabuleuze techniek waarmee hij altijd krachtige swingende muziek wist te produceren in een unieke eigen stijl die het midden hield tussen swing en bop.
Hoewel hij samen met Frank Sinatra stadions wist te vullen, was Martin van huis uit geen zanger. Aanvankelijk richtte Martin zich op boksen, later vormde hij een komisch duo op met Jerry Lewis en acteerde hij in films. In zijn hoogtijdagen (jaren zestig en zeventig) presenteerde hij de succesvolle Dean Martin Show en trad hij met Frank Sinatra en Sammy Davis Jr vaak op in Las Vegas. Martin had het stoere imago van de grollende Itlaiaanse immigrantenzoon die het gemaakt had en graag een borrel luste. Na het overlijden van zijn zoon in 1987 trok een treurende Martin zich terug uit het publieke leven. Hij overleed op eerste kerstdag van 1995.
Ella Fitzgerald was de belangrijkste uitvoerende van het American Popular Songbook, vanwege haar onvergelijkbare kwaliteiten en zorgvuldige materiaalkeuze. Met producer Norman Granz legde ze aan verschillende componisten gewijde ‘songbooks’ op vinyl vast. Daarmee maakte Fitzgerald definitieve versies van de liederen van de belangrijkste Amerikaanse songschrijvers. Fitzgerald had een enorm stembereik en gedurende het grootste deel van haar carrière behield haar stem de jeugdige, licht vibrerende klank. Daardoor klonken haar versies opvallend fris, vooral haar ‘scat’-materiaal. Hoewel vele uitstekende artiesten haar hebben opgevolgd, zal er hoogstwaarschijnlijk nooit meer iemand opstaan die het American Songbook zo subliem vertolkt.
Tony Bennett werd in 1926, in Queens, New York geboren als Anthony Dominick Benedetto. Al op jonge leeftijd trad hij op als zanger en had hij ambities om van zingen zijn beroep te maken. School, werk en de Tweede Wereldoorlog weerhielden hem er niet van deze ambitie te verwezenlijken. Die kans kreeg hij toen hij werd 'ontdekt' door Bob Hope, die hem ook adviseerde zijn naam te veranderen in Tony Bennett. In 1950 kreeg Bennett een platencontract en begin jaren vijftig waren er de eerste grote successen met diverse top 5-hits. Ondanks de populariteit van de rock-'n-roll slaagde hij erin dit succes te blijven behouden. Hij ontwikkelde zich tot een crooner in de stijl van zijn voornaamste concurrent Frank Sinatra en begon zich te interesseren voor de expressiemogelijkheden die de jazz bood.
Eind jaren zestig was er een kentering in de populariteit van Bennett en de platenverkoop daalde, maar toen eind jaren zeventig de waardering voor de traditionele 'standards' weer toenam, kwam Bennett weer volop in de belangstelling, ook van jongere generaties. Dat bewees hij met zijn succesvolle comebackalbum MTV Unplugged (1994), waarvoor hij de Grammy voor album van het jaar ontving. Bennett is een van de laatst overgeblevenen van de haast uitgestorven generatie van crooners die, gehuld in smoking en met orkest en pianist, de nummers uit het 'Great American Songbook' vertolken.
Met het album Vroeger Of Later (1974) vestigde Robert Long zijn naam als zanger van zelfgeschreven liedjes met prikkelende teksten. Zo was Long de eerste Nederlander die de homoliefde bezong en schopte hij tegen heilige huisjes als de kerk, de paus en de Evangelische Omroep. Long (echte naam: Bob Leverman, zijn artiestennaam dankt hij aan zijn lengte, 1,92 m) was in eerste instantie zanger van de Engelstalige rockband Unit Gloria, maar zijn hart lag bij het luisterlied. Begin jaren tachtig deed Long stof opwaaien met enkele controversiële theatershows, nam een paar goed verkopende platen op. In 1988 speelde hij de hoofdrol in de musical Tsjechov, waarvoor hij ook een deel van de teksten schreef. Televisiekijkers leerde hem vooral kennen als de beleefde televisiepresentator van het taalspel Tien Voor Taal.
Hardwerkende zakenman die zich opwerkt met het stoere imago van ‘zingende kraanmachinst’ en daarmee de personificatie wordt van het Rotterdamse motto ‘geen woorden maar daden’. Lee (echte naam: Leen Huizer) spiegelt zich als eerste Nederlander aan de Las Vegas-shows van Sinatra en Elvis en weet daarmee de Ahoy een recordaantal van vijftig keer uit te verkopen. Met zijn grote bril, gouden microfoon en geleende hits is Lee uit duizenden te herkennen. Is verder huiszanger bij zijn favoriete voetbalclub Feyenoord. En met succes, in het seizoen dat Leen voor elke ‘Europese’ thuiswedstrijd zingt, wint de club de UEFA Cup.
(bron: wikipedia)Cornelia Maria (Corry) Brokken (Breda, 3 december 1932 – Laren (Noord-Holland), 31 mei 2016) was een Nederlands zangeres, radio- en televisiepresentatrice en juriste (advocate en daarna rechter). Met een eerste plaats op het Eurovisiesongfestival van 1957 was ze de eerste Nederlandse die deze plek wist te bereiken. Ook won ze twee Edisons, in 1963 en in 1995.
Corry Brokken debuteerde in 1952 op de Nederlandse radio met het liedje I Apologize. Twee jaar later bracht ze haar eerste plaat uit.... meer
André van Duin (Rotterdam, 1947) behoort tot de grootste komieken uit de Nederlandse geschiedenis. De televisie bleek het medium bij uitstek om zijn typetjes (Willempie, Flip Fluitketel, Joep Meloen, Jaap Aap, meneer Wijdbeens) bij een groot publiek bekend te maken. Al dan niet als typetje wist Van Duin, meestal tijdens carnavalstijd, menige hit te scoren. Veel van zijn liedjes waren persiflages op bekende nummers. Daarnaast zingt Van Duin af en toe ook serieuze luisterliedjes. In totaal wist hij meer dan veertig keer een top 40-hit te scoren.
Nederlands beroemdste gitarist aller tijden mag zich halverwege de jaren zeventig zelfs een tijdje de beste gitarist ter wereld noemen, zo geïmponeerd tonen de lezers van het blad Guitar Player zich door zijn flitsende solo’s in Hocus Pocus en Sylvia, beide van de band Focus. In zijn vaderland had Akkerman zich al eerder onsterfelijk gemaakt door zijn spel in bands als Brainbox en The Hunters. Met laatstgenoemde band scoorde hij een grote nationale hit, met het aan zijn razendsnelle riff opgehangen Russian Spy And I. Maar Akkerman is er de man niet naar om lang stil te staan bij successen uit het verleden. In diverse formaties verkent hij de mogelijkheden van zijn instrument en brengt hij fusies tussen verschillende genres tot stand. Of het nu gaat om een bluesalbum met André Hazes of een dance-project met Roland Molendijk, Jan Akkerman blijft zich bewijzen als een eigenzinnig instrumentalist die louter op zijn eigen instinct en smaak vertrouwt.
(bron: wikipedia)Fredericus Amos (Frits) Lambrechts (Amsterdam, 24 maart 1937) is een Nederlands artiest en acteur.
Lambrechts was onder andere werkzaam als lichtmatroos en had verschillende kantoorbanen. Hij begon met cabaret bij de jongerenvereniging ANJV. Hij werd rond 1964 ontdekt door schrijver en cabaretier Jaap van de Merwe. Deze haalde hem nadat hij hem had horen spelen in Amsterdam naar zijn cabaretvoorstelling als pianist. Na zijn samenwerking met Van de Merwe werkte Lambrechts met onder meer Wim Kan en Henk Elsink. Daarna... meer
