Barry White (1944), of Barry Lee zoals zijn werkelijke naam luidt, begon zijn carriere bescheiden. De zanger met de beroemde donkere stem was aanvankelijk, in de jaren zestig, vooral actief als man achter de schermen bij de carrieres van o.a. Viola Wills, The Bobby Fuller Four en The 5th Dimension. Eén van zijn succesvolste acts uit die tijd was de vrouwengroep Love Unlimited, waar hij in 1972 de klassieke single Walking In the Rain With The One I Love voor schreef en produceerde. Toen hij voor één van zijn volgende liedjes een mannelijke zanger nodig had, zong hij zelf alvast een demo in. De mensen van zijn platenmaatschappij overtuigden hem om het liedje zelf te zingen en I've Got So Much To Give (1973) werd een succes. Zijn volgende stap was een instrumentale conceptplaat van het Love Unlimited Orchestra (Rhapsody In White (1974) met de hit Love's Theme), dat eveneens een groot succes werd. In de jaren zeventig was het sensuele soulgeluid van Barry White de favoriete slaapkamermuziek van menig verliefd stel. Tijdens de uitputtende tournees laat White zich steevast begeleiden door het Love Unlimited Orchestra. In de jaren tachtig neemt een oververmoeide White gas terug, om aan het eind van dat decennium weer op te krabbelen. Hij is te horen op albums van Quincy Jones (The Secret Garden, 1990) en Big Daddy Kane (Taste Of Chocolate, 1990) en in 1992 brengt het duet met Lisa Stansfield (All Around The World) hem zowaar opnieuw in de hitlijsten. In de jaren negentig verschijnt er als vanouds kort achter elkaar een reeks albums, waarvan met name The Icon Is Love (1994) hoge verkoopcijfers haalt. Op 1 mei 2003 wordt Barry White getroffen door een zware beroerte, waardoor hij zijn spraakvermogen kwijt raakte. Op 4 juli van dat jaar overlijdt de zanger op 58-jarige leeftijd in Los Angeles aan een nieraandoening. (MS)
meer
Lynyrd Skynyrd was één van de groepen die hardrock injecteerde met invloeden uit blues, soul en gospel: ‘southern rock’, een geluid dat rechtstreeks uit het zuiden van de VS kwam. De groep vernoemde zich naar Leonard Skinner, de gymleraar op hun middelbare school. Het rootsy geluid van de band en het lijzige accent van zanger Ronnie van Zant sprak veel Amerikanen aan. De groep scoorde grote hits met nummers als Sweet Home Alabama en Freebird. De opmars van de groep werd in 1977 wreed onderbroken door een vliegtuigongeluk waarbij drie bandleden omkwamen. Vanaf 1987 speelt een incarnatie van de groep, met Ronnie’s broer Johnny van Zant als zanger, verder onder de oude naam. Live staat de groep nog altijd haar mannetje, maar de cd’s kunnen niet tippen aan de albums die de groep in de jaren zeventig uitbracht.
Chic, het geesteskind van gitarist Nile Rodgers en bassist Bernard Edwards, was één van de meest succesvolle groepen uit het discotijdperk, zowel op financieel als op creatief vlak. Kale, gesyncopeerde ritmes vormden de basis van Chics gelikte maar hoogst herkenbare geluid. Chic wist het middelmatige geluid dat veel disco-artiesten kenmerkte te vermijden, om zo een breed scala aan luisteraars aan te spreken. Na het uiteenvallen van Chic gingen Rodgers en Edwards verder als succesvolle producers. Hun invloed was te horen in de muziek van artiesten als David Bowie en Duran Duran.
In de late jaren zeventig vormde Joe Jackson samen met Elvis Costello en Graham Parker, de heilige drie-eenheid van Angry Young Men. Alle drie de heren schreven afzonderlijk van elkaar korte, scherpe popsongs die prima aansloten bij de muziek van die tijd. Joe Jackson brak uit het new wave-korset en toonde al snel een veelzijdig artiest te zijn. Hij wist jump blues (op Jumpin’ Jive), latin (op Night And Day) en orkestrale composities naar zijn vakkundige hand te zetten.
De niet aflatende intensiteit van James Browns muziek maakte hem één van de meest herkenbare en invloedrijke artiesten sinds de jaren vijftig. Hij begon als gospelzanger, maar stapte al snel over naar rhythm and blues, waarna hij hits begon te scoren. In de loop van de jaren zestig transformeerde de zelfverklaarde Godfather Of Soul eigenhandig het rhythm and blues-geluid tot een strakke, stuwende stijl, waarmee hij mede aan de basis van de funk stond. In de daaropvolgende decennia dreigden persoonlijke problemen de immer gepassioneerde Brown op een zijspoor te zetten maar hij wist steeds terug te komen. De ontelbare JB samples - al dan niet aan hem toegeschreven - die op rap- en hiphopplaten zijn terug te vinden getuigen van zijn blijvende invloed. De 'godfather of soul' overleed op Eerste Kerstdag 2006.
Engelse bluesrockband die ondanks hun jonge leeftijd (bij de start is het jongste bandlid nog maar 15 jaar) de zegen ontvangt van bluesveteranen als Alexis Korner en John Mayall. De doorbraak komt met het album Fire & Water (1970) en de nummer-1 hit (en rockklassieker) All Right Now. De groep valt uit elkaar, niet in de laatste plaats vanwege de heroïneverslaving van stergitarist Paul Kossoff. Zanger Paul Rodgers richt daarna Bad Company en duikt vanaf 2000 ook op als vervanger van Freddie Mercury in Queen.
Geen dansvloer is meer veilig sinds de Village People in 1977 het discolandschap binnentraden. Terwijl de zes typetjes (indiaan, matroos, motorrijder, soldaat, agent en bouwvakker) op het podium en in videoclips de aandacht trokken, was het achter de schermen de Franse producer Jacques Morali die de hits YMCA, Go West en In The Navy schreef. Nog altijd wordt menig feest opgeluisterd met een van deze tracks.
Earth & Fire wordt eind jaren zestig opgericht in het Haagse voorstadje Voorburg. De basis wordt gevormd door de broers Chris (gitaar) en Gerard Koerts (toetsen) maar pas met de komst van zangeres Jerney Kaagman is de succesbezetting een feit. Mede door het prominente gebruik van de mellotron heeft de muziek van Earth & Fire symfonische trekjes, al zijn de singles stuk voor stuk slim gecomponeerde popsongs. Begin jaren zeventig breidt het succes zich langzaam uit naar andere Europese landen, vooral Duitsland. Opmerkelijk is dat de pakkende singles vergezeld gaan van pretentieuze albums, geheel volgens de mode van die tijd. Halverwege de jaren zeventig lijkt de hoogtijperiode voorbij, maar dan scoort de band in 1979 alsnog de grootste hit uit zijn loopbaan: Weekend. Het blijkt een laatste oprisping, drie jaar later gaat de groep uit elkaar. Kaagman werpt zich jaren later op als vertegenwoordiger van muziekmakend Nederland, en wordt voorzitter van de muzikantenvakbond BV Pop. Later wordt ze bij een jeugdig publiek bekend als stoïcijns jurylid van de talentenjacht Idols.
Marvin Gaye begon zijn carrière in de late jaren vijftig, toen hij zong met verschillende vocale rhythm and bluesgroepen. Hij ging al snel verder als sessiedrummer en zanger bij Motown. Gayes eigen albums in de jaren zestig werden gekenmerkt door stuwende, energieke rhythm and blues en duetten met Mary Wells en Tammi Terrell. In de jaren zeventig creëerde hij een unieke, hoogstpersoonlijke visie op rhythm and blues, waarin hij maatschappijkritische elementen, atmosferische arrangementen en overkoepelende albumthema's verwerkte. Zijn vroege, gewelddadige dood beroofde de wereld van een waar genie.
Niet veel popgroepen eindigen op een postzegel, zoals ABBA in hun geboorteland Zweden. Er zijn dan ook weinig groepen die kunnen zeggen dat ze uitgroeiden tot een van de meest herkenbare exportproducten van hun land. Opgewekte, zorgvuldig gearrangeerde en geproduceerde popmuziek vormde de basis van ABBA’s buitenaardse succes. Hoewel de groep begin jaren tachtig stopte, leeft ABBA voort in talloze populaire coverbands en een Broadwaymusical. Hun omvangrijke oeuvre wordt nog steeds goed verkocht.
Golden Earring is een instituut binnen de Nederlandse rock. Begonnen als Haags beatbandje (The Golden Earrings) begin jaren zestig, transformeerde de groep in de jaren zeventig tot een geoliede rockmachine, die als voorprogramma van The Who toerde en in 1974 een Amerikaanse top tien hit scoorde met Radar Love. Dat huzarenstukje herhaalde Golden Earring ( met ingekorte naam) nog eens met Twilight Zone (1982), maar door zich niet de Verenigde Staten te willen vestigen bleef een definitieve doorbraak uit. In de jaren negentig bewees de band opnieuw zich handig aan trends aan te kunnen passen, door aan te haken bij de akoestische Unplugged-rage die in gang was gezet door MTV. Het album The Naked Truth bracht Golden Earring in een geheel nieuw circuit: dat van de Nederlandse theaters. In het nieuwe millennium lijkt de tijd van singlehits definitief voorbij, al blijft de band een vaste waarde in het live circuit, met een optreden in het Rotterdamse Ahoy' als jaarlijks hoogtepunt.
Michael Jackson stond vanaf zijn vierde jaar in de schijnwerpers en werd beroemd als leadzanger van The Jackson Five, de funky discoband die hij vormde met zijn oudere broers. In de late jaren zeventig begon hij zijn solocarrière met het door Quincy Jones geproduceerde Off The Wall, wat meteen zijn eerste hitalbum was. Jackson liet vervolgens een compleet nieuw publiek kennismaken met r&b, middels het grootse Thriller (1982), een van de bestverkochte albums aller tijden. Jacksons vernieuwende videoclips, waarin zijn onnavolgbare danspasjes goed tot hun recht kwamen, domineerden al snel de vlak daarvoor opgerichte clipzender MTV. Ofschoon het succes van Thriller niet te overtreffen bleek, waren platen als Bad (1987) en Dangerous (1991) nog altijd goed voor miljoenenverkopen. Vanaf die tijd gingen de roddels en verhalen over zijn excentrieke gedrag zijn muzikale prestaties overtreffen. Na een periode waarin rechtszaken en geldproblemen zich opstapelden, bereidde Michael Jackson in 2009 een grote comeback voor. Enkele weken voor de aanvang van een uitverkochte reeks van vijftig concerten bezweek hij (vermoedelijk) aan medicijngebruik en fysieke inspanningen. The King Of Pop - de bijnaam had hij zichzelf aangemeten - werd slechts vijftig jaar oud.
Samen met zijn schoolvriend Lennaert Nijgh was Boudewijn de Groot verantwoordelijk voor de beste Nederlandstalige luisterliedjes van de jaren zestig. Nijgh schreef de teksten, De Groot componeerde de muziek en zong. In het nummer Welterusten Mijnheer De President toonden Nijgh en De Groot zich het Nederlandse antwoord op de Amerikaanse protestgeneratie onder aanvoering van Bob Dylan. Excelleren deden ze vooral in poëtische, fraai gearrangeerde liedjes als Verdronken Vlinder en Testament. Na de succesvolle beginperiode raakten de twee gebrouilleerd. In de decennia erna stond de carrière van De Groot in het teken van twijfel, richtingloosheid en onrust. Pas aan het einde van de jaren negentig herpakte hij zichzelf met nieuw materiaal en succesvolle tournees. Zijn populariteit bleek onveranderd groot. Zijn lied Avond veroverde in 2005 de eerste plaats in de Top 100 Aller Tijden.
De wortels van 10cc lagen in de jaren zestig. Zanger/gitarist Graham Gouldman schreef toen hits voor onder meer The Yardbirds en The Hollies. De bandleden van 10cc boorden hun songschrijverkwaliteiten aan om prima popliedjes met humoristische teksten te schrijven. Deze formule vormde de basis voor een reeks aan hitsingles. Dreadlock Holiday, I’m Not In Love en Rubber Bullets waren zowel charmant als spottend. In 1976 verlieten Kevin Godley en Lol Creme de band. Het duo nam een aantal succesvolle albums op en regisseerde video’s voor andere artiesten. De overige leden van 10cc gingen verder. In de jaren tachtig boekte de groep minder successen dan het decennium er voor. In latere decennia kwam de groep een paar keer bij elkaar voor reünie-optredens.
Diana Ross (Detroit, 26 maart 1944) werd beroemd als frontvrouw van The Supremes, de succesvolste meidengroep aller tijden. Het trio had aanvankelijk grote moeite om door te breken. Bij hun platenlabel Motown werden ze lange tijd de 'no-hit-Supremes' genoemd. Na de eerste hit Where Did Our Love Go (1964) ging alles in een stroomversnelling. Vijf jaar en ontelbare succesvolle singles later startte Diana Ross een solocarrière. Met Ain't No Mountain High Enough en Reach Out And Touch ging de stroom hits gewoon door. Ook als filmster brak ze door; zo speelde ze Dorothy in de verfilming van The Wiz (1973). In 1980 scoorde ze haar grootste succes met het discoalbum Diana, dat werd geproduceerd door Chic-leden Bernard Edwards en Nile Rodgers en de hits My Old Piano, I'm Coming Out en Upside Down bevat. Diana Ross is dan inmiddels uitgegroeid tot de absolute icoon van de Amerikaanse soul. Met haar platen maakte ze steeds minder indruk maar in haar live optredens bewijst ze zich tot op de dag van vandaag als een begenadigd en all-round entertainer. (MS)
Thin Lizzy was in de jaren zeventig de eerste succesvolle Ierse hardrockband. Met een eigentijdse combinatie van Ierse wortels, tienerrebellie en working-class frustraties werkte de groep gedurende dit decennium aan een wilde reputatie, zowel op als naast het podium. De stoere – Bruce Springsteen meets Jimi Hendrix - stem van de Afro-Ierse zanger/bassist Phil Lynott was hiervoor het perfecte medium, ondersteund door hoekige powerchords en dubbelloops gitaarharmonieën. De groep brak na een trage start door in 1976 met The Boys Are Back In Town en het titelnummer van Jailbreak. Een zekere commerciële en artistieke neergang in de jaren tachtig eindigde met een afscheidstournee in 1983 en de drugsgerelateerde dood van Lynott in 1986.
(bron: wikipedia)Jean-Michel Delpech (Courbevoie, 26 januari 1946 – Puteaux, 2 januari 2016) was een Franse chansonnier, romanschrijver en acteur. Als artiest noemde hij zich eenvoudigweg Michel Delpech. Zijn grootste succes in Nederland en Vlaanderen was het lied Pour un flirt.
Geboren in een Parijse voorstad in een welgestelde familie had Delpech een gelukkige jeugd. Zijn vader bezat een klein bedrijf. Op de middelbare school vormde hij, beïnvloed door de grote chansonniers van zijn tijd als Luis Mariano, Charles Aznavour en... meer
Van twaalfjarige multi-instrumentalist en wonderkind tot baanbrekende, volwassen songschrijver en producer: Stevie Wonder behoort tot het selecte groepje popmuzikanten van wiens genialiteit iedereen overtuigd is. Zijn opnames uit de jaren zestig lieten nog geweldige rechttoe- rechtaan rhythm and blues horen. Zijn visionaire albums uit de jaren zeventig brachten pop en rhythm and blues naar onontgonnen gebied, door het samenbrengen van elektronica, reggae en ongelofelijk verfijnde melodische en harmonische progressies.
(bron: wikipedia)Guys 'n' Dolls ook wel Guys & Dolls en Guys 'n Dolls was van 1974 tot en met 1985 een Britse popgroep.'
De popgroep werd in 1974 opgericht. Zij scoorden enkele grote hits, waarvan You're my world zelfs een nummer 1-notering haalde. De band bestond uit de leden Paul Griggs (20 november 1944), David Van Day (1956), Thereza Bazar (1957), Dominic Grant (1949-2020), Martine Howard en Julie Forsyth (1958).
Bazar en Van Day verlieten de groep in 1977 en oogstten... meer
De twee hoofdrolspelers van Focus waren zanger/pianist/fluitist Thijs van Leer en gitarist Jan Akkerman. Niet gehinderd door bescheidenheid speelt de groep een flamboyante mix van rock en klassiek, die de groep in het topsegment van de internationale progrock plaatst. Met Sylvia scoort de groep in 1973 een flinke hit in Engeland, waarna een remake van Hocus Pocus zelfs de Amerikaanse top tien haalt. Botsende ego’s zorgen er voor dat groep uit elkaar valt en de afzonderlijke leden verder werken aan succesvolle solocarrières. In 1985 begraven Akkerman en Van Leer de strijdbijl om nog één album op te nemen, dat helaas slecht wordt ontvangen.
Vijfkoppige soulgroep uit de stal van Motown. Eind jaren zestig legde The Temptations de lat hoog voor hun concurrenten: perfecte samenzang aangevuld met een vloeiende choreografie en strakke pakken. Tijdens de vroege periode (1964-1968) van de band waren The Temptations een klassieke Motown-groep. Het excentrieke en egoïstische gedrag van leadzanger David Ruffin leidde tot diens ontslag. Met vervanger Dennis Edwards schoof de groep meer op in de richting van funk. De nieuwe sound leverde baanbrekende hits als Ball Of Confusion (1970) en Papa Was A Rolling Stone (1972). Toch wist de groep matig in te spelen op de veranderende (disco-)smaak van het grote publiek en ook een reünie bood in 1982 weinig soelaas. Ondanks hun tanende populariteit beïnvloedden The Temptations veel artiesten na hen, met name (neo)soul- en r&b-groepen.
De theatrale rock band Kiss, opgericht in de jaren zeventig op het hoogtepunt van de glitterrock, bracht met zware riffs en een eindeloze voorraad make-up een bezetting van stripfiguren tot leven. Ieder bandlid had een alter ego (Gene Simmons, duivel; Paul Stanley, knappe jongen; Ace Frehley, astronaut; Peter Criss, kat). Kiss zette een standaard voor het ultieme spektakel, waarin monstrueuze heavy rock vol pakkende hooklines werd gecombineerd met uitzinnige kostuums en decors. Criss verliet de groep, en een paar jaar later stapte ook Frehley op. Simmons en Stanley gingen dapper door met verschillende bezettingen, en vanaf het album Lick It Up (1983) nam de groep zelfs afscheid van de make-up. In 1996 hergroepeerde het originele kwartet zich en haalde de oude maskers en uitdossingen uit de mottenballen voor een enorm succesvolle tournee. De twee belangrijkste mannen van de band - Simmons en Stanley - bleven met steeds wisselende bezettingen op tournee gaan tot in het nieuwe millennium, vooral voor de lucratieve festivaloptredens.
(bron: wikipedia)Paul Severs (Ukkel, 26 juni 1948 – Anderlecht, 9 april 2019) was een Vlaams zanger, muzikant en liedjesschrijver.
Paul Severs groeide op te Huizingen als het voorlaatste kind uit een gezin van zeven. Op college in Halle volgde hij vijf jaar avondlessen piano en kocht hij zijn eerste gitaar. Op zeventienjarige leeftijd werd Severs gevraagd om leadzanger te worden van The Criminals, een lokaal bekende groep met een voornamelijk Engelstalig repertoire. Manager van de groep was pater Pax (Wim de... meer
LaDonna Gaines begon met zingen in een kerkkoor in haar geboortestad Boston. Toch brak de Amerikaanse zangeres door in Europa toen ze in contact kwam met de Italiaanse producer Giorgio Moroder. De combinatie van Donna’s soulvocalen en de synthesizers van Moroder leverden een nieuwe muziekstijl op: disco. Daarmee was ze van grote invloed op latere stijlen als synthipop, en indirect ook house. Donna Summer scoorde een reeks hits waaronder The Hostage (1974), Love To Love You Baby (1976), I Feel Love (nummer-1 in 1977), Bad Girls (1979) en State Of Independence (nummer-1 in 1982). Het levert haar de eretitel ‘Queen Of Disco’ op. Op haar latere albums schuift Summer meer op in de richting van de muziek uit haar jeugd (soul, gospel) en keert zich meer af van haar oude, seksueel getinte repertoire. Summer overlijdt in 2012 op 63-jarige aan kanker.
(bron: wikipedia)Artemios (Demis) Ventouris-Roussos (Grieks: Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσος) (Alexandrië, 15 juni 1946 – Athene, 25 januari 2015) was een Grieks zanger en basgitarist.
Demis Roussos werd geboren in Egypte als zoon van Griekse ouders die alles verloren na de Suezcrisis in 1956 en daarop in 1961 naar Griekenland terugkeerden. In Griekenland was Roussos lid van een aantal groepen als The Idols, We Five, The Mini's en The Papathanassiou Set, na hun aankomst in Parijs op 23 maart 1968 omgedoopt door producer... meer
(bron: wikipedia)Samuel George Davis, beter bekend als Sammy Davis jr. (New York, 8 december 1925 – Beverly Hills, 16 mei 1990), was een veelzijdige Amerikaanse entertainer. Hij danste, zong, speelde vibrafoon, trompet en slagwerk, acteerde en imiteerde.
Sammy Davis jr. werd in de New Yorkse wijk Harlem geboren als de zoon van Elvera Sanchez, een Puerto Ricaanse Amerikaanse, en Sammy Davis sr., een Afro-Amerikaan. Zijn ouders waren beiden variétédansers. Hij werd opgevoed door zijn grootmoeder van vaders zijde. Toen hij drie... meer
(bron: wikipedia)Gloria Gaynor (Newark (New Jersey), 7 september 1949) is een Amerikaans zangeres, bekend door de discohit I Will Survive (1979) en Never Can Say Goodbye (1973). Gaynor was zangeres bij de Soul Satisfiers, een jazz/pop-band, uit de jaren '60. Haar eerste solosingle was She'll Be Sorry/Let Me Go Baby (1965).
Categorie:Amerikaans zanger
Categorie:Disco meer
Begin jaren zeventig viel heel Amerika als een blok voor de vijf broertjes Jackson. Inderdaad heel Amerika, want Jackie, Tito, Jermaine, Marlon en Michael Jackson vormden de eerste zwarte jongensgroep die een blank publiek wisten te bereiken. Dat was niet alleen vanwege de danspasjes en kleurrijke kleding, want de beste liedjesschrijvers van Motown schreven voor The Jackson 5. De eerste vier singles van de groep schoten allemaal door naar de eerste positie van de Amerikaanse hitlijst. Vele jaren later werd bekend hoe vader Joseph Jackson zijn zonen drilde om tot deze uitzonderlijke prestaties te komen. Michael Jackson verzuchtte later wel eens dat hij daarom nooit kind was geweest. In 1975 verhuisde de groep naar het CBS-label. De naam werd veranderd in The Jacksons, net als het geluid van de groep (disco in plaats van soul).
(bron: wikipedia)The Chakachas (ook wel Les Chakachas of Los Chakachas genoemd) was een Belgische groep die van de jaren 50 tot de jaren 70 een redelijke populariteit had met hun singles, die een mix waren van uiteenlopende, vaak exotische stijlen en onder de naam Latin soul aan de man werden gebracht.
De band werd gesticht door percussionist Gaston Bogaerts, die conga en tumba speelde. Andere leden waren Kari Kenton (zang en maraca's), Vic Ingeveldt (saxofoon), Charlie Lots (trompet), Christian Marc (piano),... meer
Als een van de weinige acts van hun tijd hield Madness de traditie levend van typisch Britse singlesbands als The Kinks, The Small Faces en The Jam. De band kwam op in het zogenaamde Two Tone tijdperk van eind jaren zeventig, als een hele generatie Britse bands zich laat beïnvloeden door de ska en rocksteady uit Jamaica. De band valt op door een excentrieke, ‘nutty’ podiumact en grappige videoclips. In de jaren tachtig scoorde de band hit na hit waarbij de oorspronkelijke skasound nooit helemaal verlaten werd, al evolueerde die zich langzaam tot een volwassen popgeluid. Met de nasale zang van voorman Suggs als immer herkenbaar handelsmerk weet de band stand te houden tot in de eenentwintigste eeuw. In 2009 verschijnt na jarenlange stilte een heus conceptalbum over de geschiedenis van Londen: Liberty Of Norton Folgate.
(bron: wikipedia)Londen
Status Quo, ook wel bekend als The Quo of gewoon Quo, is een Britse rockband waarvan de muziek gekarakteriseerd wordt door een sterke boogie- en boogiewoogiestijl. De klassieke bezetting, ook wel Frantic Four genoemd, bestond enerzijds uit oprichters Alan Lancaster en Francis Rossi en anderzijds uit Rick Parfitt en John Coghlan. Status Quo heeft meer dan 60 hits in het Verenigd Koninkrijk behaald, meer dan welke andere rockband ook. 22 singles bereikten de top tien in het Verenigd Koninkrijk.... meer
De soul van Motown was in goede handen bij The Four Tops. Het kwartet scoorde eind jaren zestig hit na hit voor het beroemde soullabel. Songs als Reach Out I’ll Be There, Benadette en I Can’t Help Myself behoren nu tot de canon van de soulmuziek. De meeste van deze hits werden geschreven door het componistentrio Holland-Dozier-Holland. Opvallende troef bij The Four Tops was frontman Levi Stubbs. Met zijn baritonstem stak hij krachtig af tegen andere soulzangers, die meestal tenor waren. In de jaren zeventig scoorde groep minder hits, maar bleven een livefavoriet. Met Indestructible en Loco In Acapulco scoorde het kwartet in 1988 nog twee onverwachte hits. Anno 2011 zijn drie van de vier originele leden overleden, maar mede-oprichter Abdul ‘Duke’ Fakar toert met drie vervangers nog altijd de wereld over.
In de jaren zestig was de blonde zangeres Marianne Faithfull de droom van menig schooljongen en het voorwerp van afgunst van de meisjes. Met haar onwerkelijke schoonheid en affaires met rockzangers als Mick Jagger stond ze model voor het ‘swinging London’ van de jaren zestig. Prominenten stonden in de rij om haar te voorzien van songmateriaal. Helaas ondervond ze ook de kater van de jaren zeventig aan den lijve, een decennium dat ze door een ernstige heroïneverslaving ternauwernood overleefde. Ze kwam sterker uit de strijd en bouwde een geduchte reputatie op als vertolker van doorleefd liedrepertoire.
Supertramp koppelde slimme Britpop aan progrock en groeide aan het einde van de jaren zeventig uit tot een internationale mega-act. De twee songschrijvers van de band, Roger Hodgson en Rick Davies, beschikten over voldoende talent om het geheel gevarieerd te houden. De muziek wisselde van instrumentale passages naar vrolijke meezingbare pop en weer terug.
Meest populaire meidengroep van Nederland in de late jaren zeventig. Een blonde, donkere en roodharige zangeres worden door producer Hans van Hemert bij elkaar gebracht en zijn voor het eerst te zien in het ondeugende tv-programma Waldolala. Het trio vervovert Nederland met hun luchtige discoliedjes en nog luchtiger podiumoutfits. Van de drie dames weet José Hoebee nog een grote hit te scoren (I Will Follow Him) maar het is vooral Parry Brard die in het spotlights blijft. Al is dat niet vanwege haar zangkwaliteiten maar eerder vanwege haar faillissementen, ruzies, scheidingen en aanverwante randzaken.