(bron: wikipedia)Jane Mallory Birkin (Londen, 14 december 1946 – Parijs, 16 juli 2023) was een Engelse actrice en zangeres die sinds eind jaren 1960 in Frankrijk woonde. In Nederland en Vlaanderen is zij vooral bekend van haar duet met haar toenmalige...
meer
Serge Gainsbourg was een even rusteloze als muzikale kameleon die vanaf de jaren vijftig zijn unieke stempel drukte op de Franse muziek. Hij begon als keurig gekapte chansonnier. Zijn liedjes uit de jaren zestig werden sterk beïnvloed door beat en rock-‘n-roll. Met het ondeugende Je T’Aime (Moi Non Plus) scoorde hij, ondanks de weigering van veel radiostations om het nummer te spelen, een grote hit. Op latere albums experimenteerde Serge ook met rock, reggae (in samenwerking met
Sly & Robbie), filmmuziek, disco en electro. Daarbij ging hij in zijn teksten geen enkele controverse uit de weg. Zo leidden een reggaeversie van het Franse volkslied (
Aux Armes Et Caetera) en een smakeloos duet met zijn jonge dochter (Lemon Incest) tot woedende reacties. Gainsbourg overleed in 1991. Zijn Parijse huis aan de Rue de Verneuil groeide uit tot een bedevaartsoord onder zijn fans.
Haar vader is straatacrobaat terwijl haar alcoholistische moeder soms haar geld verdient in de prostitutie. Ze wordt geboren in een van de armste wijken van Parijs, maar groeit uit tot de beroemdste zangeres van het Franse chanson, Edith Piaf. Haar stem met het sterke vibrato, haar compromisloze en gepassioneerde zangstijl zijn direct herkenbaar. Piaf zingt over het keiharde leven op straat: over armoede, overleven, seks en liefde. Ze verslijt een reeks minnaars, verliest een geliefde bij een vliegtuigongeluk, overleeft een paar auto-ongelukken, raakt verslaafd aan alcohol en morfine en bezoekt afkickklinieken. Maar ondanks alles zingt de ex-straatzangeres onvermoeibaar door, maakt succesvolle tournees en scoort in de loop van 27 jaar wereldberoemde hits als: La Vie En Rose, L’Hymne A L’Amour, Milord en Non, Je Ne Regrette Rien. Edith Piaf sterft in 1963 aan kanker, 47 jaar oud. Tijdens haar leven steunt Edith Piaf vele andere zangers en componisten in hun carrière, onder wie Yves Montand, Georges Moustaki en Charles Aznavour. (CP)
(bron: wikipedia)Jose-Manuel Thomas Arthur (Manu) Chao (Parijs, 21 juni 1961) is een Franse zanger van Spaanse origine. Hij zingt in het Arabisch, Engels, Frans, Italiaans, Portugees, Spaans en Wolof. Zijn bekendste nummers zijn Bongo Bong, Me gustas tú en Clandestino.
Manu's moeder was Baskisch, zijn vader, de schrijver en journalist Ramón Chao, Galiciër uit Vilalba. Ze ontvluchtten het Spanje onder het bewind van Franco en vestigden zich in Parijs. Kort na de geboorte van Manu, verhuisde het gezin naar de buitenwijken... meer
Hoewel ze vooral bekend was als actrice en, zoals dat in de jaren zestig zo fraai heette, ‘seksbom’, maakte Brigitte Bardot ook muziek. De rondborstige Parijse blondine was de muze van Serge Gainsbourg. Gainsbourg schreef liedjes voor Bardot en nam ook enkele duetten met haar op. Zijn bekendste lied Je T’Aime Moi Non Plus had hij ook geschreven voor Bardot, maar omdat ze de tekst te pikant vond, nam Gainsbourg het op met Jane Birkin. Op latere leeftijd onderscheidt Bardot zich vooral vanwege haar actieve inzet voor dierenrechten en haar support voor de extreemrechtse partij Front National.
(bron: wikipedia)Maître Gims , ook wel Gims, pseudoniem van Gandhi Djuna (Kinshasa, 6 mei 1986), is een Frans-Congolees zanger, rapper, muziekproducent en componist. Hij staat sinds 2003 bekend als lid van het Franse rapcollectief Sexion d'Assaut, maar vergaart ook bekendheid als soloartiest. Zijn zangstijl geeft zijn stem een grote herkenbaarheid en is mee bepalend voor het geluid en de successen van Sexion d'Assaut en het werk van de artiesten waarmee hij samenwerkt. In Nederland en Vlaanderen bereikte Maître Gims voor het... meer
De vrolijke Franse krullenbol Julien Clerc brak in het midden van de jaren zeventig door in Nederland met het zwijmelende This Melody. Andere hits uit die tijd: Si On Chantait en Ce N’Est Rien. Clercs beeltenis hing als poster aan de muur van menige meisjeskamer, maar Clerc ontworstelde zich aan het imago van tienerster. Tien jaar later scoorde hij nog een grote hit met het Caribisch klinkende Hélène. Ook al scoort Clerc geen hits meer in Nederland, hij blijft (mede door het missiewerk van zijn bekende fan Ivo Niehe) ook in Nederland voor volle zalen spelen. In 2007 neemt Clerc een duet op met Rob de Nijs voor diens album Chansons.
(bron: wikipedia)Giuseppe (Yussef) Mustacchi (Alexandrië, 3 mei 1934 – Nice, 23 mei 2013), beter bekend als Georges Moustaki (Grieks: Ζορζ Μουστακί), was een Franse zanger en componist van Grieks-Joodse afkomst. Hij verwierf internationale bekendheid in 1969 met zijn lied "Le Métèque".
Moustaki's ouders Nessem en Sarah kwamen oorspronkelijk van het eiland Korfoe in Griekenland, maar vestigden zich voor Yussefs geboorte in Alexandrië, alwaar ze een boekwinkel openden in een multiculturele wijk, waar Arabisch, Italiaans, Hebreeuws en Grieks werden gesproken. Omdat Nessem... meer
(bron: wikipedia)Louis Charles Auguste Claude (Charles) Trenet (Narbonne, 18 mei 1913 – Créteil, 19 februari 2001) was een Franse zanger, componist en acteur, actief vanaf de jaren 30 tot aan de jaren 90 van de 20e eeuw. Trenet, die vanwege zijn komische expressie en zijn vilten hoedje de bijnaam "Le Fou Chantant" (de zingende dwaas) kreeg, is vooral bekend vanwege zijn wereldhits Douce France en La mer. In Frankrijk wordt Trenet net zo geroemd als Édith Piaf en Charles Aznavour.
Naar... meer
(bron: wikipedia)Georges Brassens (Sète, 22 oktober 1921 – Saint-Gély-du-Fesc, 29 oktober 1981) was een Franse chansonnier.
Hoewel Brassens uitgroeide tot een van de populairste auteurs en vertolkers van het Franse chanson was zijn debuut moeizaam. Toen hij bekend werd, had hij al meer dan tien jaar chansons geschreven en had hij vrijwel zonder inkomsten geleefd. Als hij niet was geholpen door vrienden was hij onbekend gebleven en zou hij waarschijnlijk clochard zijn geworden.
Dankzij zijn vrienden kwam hij begin 1952 in... meer
(bron: wikipedia)Jacques Dutronc (Parijs, 28 april 1943) is een Franse zanger, componist en filmacteur.
Hij huwde in 1981 met zangeres Françoise Hardy met wie hij reeds sinds 1967 een relatie heeft en die de moeder is van zijn zoon Thomas Dutronc (Parijs, 1973), een Franse zanger en jazzgitarist.
Categorie:Frans zanger
Categorie:Frans filmacteur meer
(bron: wikipedia)Les Rita Mitsouko was een Franse pop-rockgroep die in 1979 werd opgericht door Catherine Ringer en Fred Chichin. De muziek van de groep omvat een mix van punk, rock, pop, synthpop en jazz.
De twee bandleden begonnen hun muzikale loopbaan op feesten in kraakpanden in Parijs, waar ze al snel een kleine groep fans wisten te verzamelen. Ze noemden zich aanvankelijk Les Spratz en vanaf 1980 Rita Mitsouko, waarbij 'Rita' verwees naar de muziek van Zuid-Amerika, terwijl 'mitsouko' Japans is... meer
's Werelds bekendste Franse chansonnier wordt in 1924 in Parijs geboren als Shahnour Varenagh Aznavourian, een zoon van Armeense immigranten. Al jong betreedt Charles Aznavour de wereld van de film, het theater en de nachtclubs, waar hij spoedig enige erkenning geniet als liedjesschrijver. Maurice Chevalier en Edith Piaf zingen werken van hem en stimuleren de jongeman om zelf te gaan zingen. De Fransen lopen echter niet direct warm voor de levensgenieter en ook zijn acteercarrière wil niet vlotten. Pas eind jaren vijftig keert het tij. Hij is vervolgens te zien in films als Tirez Sur Le Pianiste en Die Blechtrommel en verschijnt op het podium naast grootheden als Frank Sinatra en Liza Minnelli. Met Franstalige en Engelstalige hits als La Mamma, The Old Fashioned Way en She kan Aznavour terugkijken op een lange en uiterst vruchtbare carrière. (CP)
(bron: wikipedia)Claude François (Ismaïlia, 1 februari 1939 – Parijs, 11 maart 1978), bijgenaamd Clo-Clo, was een Frans artiest, componist, muzikant, uitgever en zanger.
Claude François groeide tijdens en na zijn vijftienjarige carrière uit tot een van de populairste Franse zangers aller tijden bij het grote publiek. Vele van zijn liedjes bleven bekend in het collectieve geheugen, zoals Alexandrie Alexandra, Cette année-là, Belles! Belles! Belles!, Le lundi au soleil, Magnolias For Ever, Le téléphone pleure en Comme d'habitude (My Way).
Claude François... meer
