(bron: wikipedia)Gloria Gaynor (Newark (New Jersey), 7 september 1949) is een Amerikaans zangeres, bekend door de discohit I Will Survive (1979) en Never Can Say Goodbye (1973). Gaynor was zangeres bij de Soul Satisfiers, een jazz/pop-band, uit de jaren '60. Haar'...
meer
(bron: wikipedia)KC & the Sunshine Band is een Amerikaanse discoband opgericht in 1973 door Harry Wayne Casey en Richard Finch.
Ze zijn vooral bekend vanwege hun discohits Shake Your Booty en That's The Way I Like It, maar ook Dance across the floor van Jimmy Bo Horne is van hun. Vanaf de jaren tachtig verloor het discogenre aanzienlijk aan populariteit waardoor de band nieuwe stijlen ging verkennen op andere platenlabels zoals Epic Records. Dit label weigerde om het nummer Give It... meer
(bron: wikipedia)Odyssey is een van oorsprong Amerikaanse band uit New York, die sinds 1977 actief is. Hun grootste populariteit hadden ze eind jaren zeventig en begin jaren tachtig. Hun bekendste nummers zijn Native New Yorker, Use It Up and Wear It Out, Going Back to My Roots en Inside Out. Odyssey opereert tegenwoordig vanuit het Verenigd Koninkrijk en bestaat uit Steven Collazo, Jerdene Wilson en Romina Johnson.
De groep bestond oorspronkelijk uit de zussen Lillian (16 november 1935 - 4 september... meer
(bron: wikipedia)The Trammps is een band afkomstig uit het Amerikaanse Philadelphia.
De band is ontstaan uit de Volcanos en Moods die in de jaren 60 optraden en soulmuziek speelden. De bezetting bestond toen uit: Gene Faith (leadzanger), Earl Young (enig vast lid), Jimmy Ellis, Dennis Harris, Ron Kersey, John Hart, Stanley Wade en Michael Thomas.
Begin jaren 1970 waren zij een van de eerste discogroepen. De band bestond toen nog uit Jimmy Ellis, Harold Doc Wade, Stanley Wade en Earl Young.... meer
(bron: wikipedia)Jimmy Bo Horne, (West Palm Beach, 28 september 1949) is een Amerikaans zanger.
Horne werd geboren in Florida. In 1978 had hij een eerste hitsucces met de single Dance across the floor (productie:Harry Wayne Casey bekend als zanger van KC and The Sunshine Band).
Tevens in 1978 werd 'Let me (Let me be your lover)' uitgebracht, waarvan samples in 1992 de basis vormden voor 'Connected' van de Stereo MC's.
In 1979 bracht hij You get me hot en Spank uit.... meer
(bron: wikipedia)Curtis Mayfield (Chicago, 3 juni 1942 – Roswell, Georgia, 26 december 1999) was een Amerikaans soul- en funkzanger, -liedschrijver en -gitarist. Zijn muziek werd gekenmerkt door symfonische soul met een hoge tenorstem en was van grote invloed op de Chicago soul en hiphop. Hij was een van de eerste artiesten die in zijn muziek aandacht gaf aan de rassenproblematiek en de burgerrechtenbeweging. Mayfield werd vooral bekend met de soundtrack van de blaxploitationfilm Super Fly.--
Eind jaren vijftig vormde hij samen... meer
LaDonna Gaines begon met zingen in een kerkkoor in haar geboortestad Boston. Toch brak de Amerikaanse zangeres door in Europa toen ze in contact kwam met de Italiaanse producer Giorgio Moroder. De combinatie van Donna’s soulvocalen en de synthesizers van Moroder leverden een nieuwe muziekstijl op: disco. Daarmee was ze van grote invloed op latere stijlen als synthipop, en indirect ook house. Donna Summer scoorde een reeks hits waaronder The Hostage (1974), Love To Love You Baby (1976), I Feel Love (nummer-1 in 1977), Bad Girls (1979) en State Of Independence (nummer-1 in 1982). Het levert haar de eretitel ‘Queen Of Disco’ op. Op haar latere albums schuift Summer meer op in de richting van de muziek uit haar jeugd (soul, gospel) en keert zich meer af van haar oude, seksueel getinte repertoire. Summer overlijdt in 2012 op 63-jarige aan kanker.
(bron: wikipedia)Boz Scaggs, geboren William Royce Scaggs, (Canton (Ohio) 8 juni 1944) is een Amerikaanse singer-songwriter en gitarist. Zijn muziek valt binnen de genres bluesrock en soul, maar het kent invloeden uit het countrygenre.
Doordat het beroep van zijn vader handelsreiziger was, verhuisde Scaggs een aantal maal in zijn jeugd; eerst naar Oklahoma, later naar Plano. Hij studeerde aan een privéschool in Dallas; het St. Mark’s School of Texas, waar hij de bijnaam Bosley krijgt; later afgekort tot Boz. Op zijn... meer
Rick James (1948-2004) werd geboren als James Ambrose Johnson Jr. in New York. In zijn tienerjaren vormde hij de band The Mynah Birds, waarin ook latere sterren als Neil Young en Bruce Palmer meespeelden. Toen hij vijftien jaar was nam hij dienst in de Naval Service maar door zijn muzikale carrière moest hij vaak verstek laten gaan. Hij werd aangeklaagd en vluchtte naar Canada. Nadat hij succes kreeg in de muziek, keerde hij noodgedwongen terug naar de VS en verbleef enkele tijd in de gevangenis. Na zijn ontslag ging hij aan het werk bij platenmaatschappij Motown, eerst als songschrijver maar later ook als uitvoerend artiest. Zijn grote doorbraak kwam met het album Street Songs (1981), waarop hij zich profileerde als een onverbeterlijk feestbeest, treffend verwoord in de tekst van zijn grootste hit Superfreak. Het bleek moeilijk om aan het extravagante imago te voldoen en Rick James ging bijna ten onder aan zijn met veel drugs gepaard gaande levensstijl. Het succes van Street Songs wist hij niet meer te evenaren. Zijn enige Grammy-onderscheiding was ironisch genoeg voor U Can't Touch This, de remake die rapper MC Hammer in 1990 maakte van Superfreak. Vrijdag 6 augustus 2004 overleed Rick James aan de gevolgen van een hartaanval. Hij is 56 jaar geworden.
Vijfkoppige soulgroep uit de stal van Motown. Eind jaren zestig legde The Temptations de lat hoog voor hun concurrenten: perfecte samenzang aangevuld met een vloeiende choreografie en strakke pakken. Tijdens de vroege periode (1964-1968) van de band waren The Temptations een klassieke Motown-groep. Het excentrieke en egoïstische gedrag van leadzanger David Ruffin leidde tot diens ontslag. Met vervanger Dennis Edwards schoof de groep meer op in de richting van funk. De nieuwe sound leverde baanbrekende hits als Ball Of Confusion (1970) en Papa Was A Rolling Stone (1972). Toch wist de groep matig in te spelen op de veranderende (disco-)smaak van het grote publiek en ook een reünie bood in 1982 weinig soelaas. Ondanks hun tanende populariteit beïnvloedden The Temptations veel artiesten na hen, met name (neo)soul- en r&b-groepen.
(bron: wikipedia)Isaac Lee Hayes (Covington, 20 augustus 1942 – Memphis, 10 augustus 2008) was een Amerikaans soul- en funkmusicus en acteur. Isaac Hayes kreeg vooral grote bekendheid met de soundtrack Theme from Shaft voor de blaxploitation-film Shaft uit 1971. In latere jaren kreeg hij bekendheid bij een nieuw publiek door zijn stem te verlenen aan het karakter Chef in de animatieserie "South Park".
Isaac Hayes verloor op vrij jonge leeftijd zijn ouders, waarna hij werd opgevoed door zijn grootouders. Op zijn... meer
Geen dansvloer is meer veilig sinds de Village People in 1977 het discolandschap binnentraden. Terwijl de zes typetjes (indiaan, matroos, motorrijder, soldaat, agent en bouwvakker) op het podium en in videoclips de aandacht trokken, was het achter de schermen de Franse producer Jacques Morali die de hits YMCA, Go West en In The Navy schreef. Nog altijd wordt menig feest opgeluisterd met een van deze tracks.
(bron: wikipedia)Divine, pseudoniem van Harris Glenn Milstead (Towson, 19 oktober 1945 – Los Angeles, 7 maart 1988), was een Amerikaans acteur, zanger en travestie-artiest.
In zijn jeugd raakte Milstead bevriend met leeftijdsgenoot John Waters. Deze liet Milstead in 1966 voor het eerst in de door hem geregisseerde film Roman Candles optreden als de extravagante travestiet Divine. De naam Divine had Waters ontleend aan het boek Our Lady of the Flowers van Jean Genet. Milstead, alias Divine, speelde in de jaren zestig,... meer
(bron: wikipedia)Stephanie Mills (New York, 22 maart 1957) is een Amerikaanse zangeres, die in de jaren 80 enkele hits scoorde.
Stephanie Mills is geboren in Brooklyn. Als kind zong ze in gospelgroepen en in de kerk en op negenjarige leeftijd won ze een belangrijke talentenjacht. Als prijs mocht ze meezingen bij het concert van The Isley Brothers.
In 1974 kwam het debuutalbum van Stephanie Mills, Movin' in the right direction, uit. Een jaar later kreeg ze de hoofdrol in de musical... meer
Barry White (1944), of Barry Lee zoals zijn werkelijke naam luidt, begon zijn carriere bescheiden. De zanger met de beroemde donkere stem was aanvankelijk, in de jaren zestig, vooral actief als man achter de schermen bij de carrieres van o.a. Viola Wills, The Bobby Fuller Four en The 5th Dimension. Eén van zijn succesvolste acts uit die tijd was de vrouwengroep Love Unlimited, waar hij in 1972 de klassieke single Walking In the Rain With The One I Love voor schreef en produceerde. Toen hij voor één van zijn volgende liedjes een mannelijke zanger nodig had, zong hij zelf alvast een demo in. De mensen van zijn platenmaatschappij overtuigden hem om het liedje zelf te zingen en I've Got So Much To Give (1973) werd een succes. Zijn volgende stap was een instrumentale conceptplaat van het Love Unlimited Orchestra (Rhapsody In White (1974) met de hit Love's Theme), dat eveneens een groot succes werd. In de jaren zeventig was het sensuele soulgeluid van Barry White de favoriete slaapkamermuziek van menig verliefd stel. Tijdens de uitputtende tournees laat White zich steevast begeleiden door het Love Unlimited Orchestra. In de jaren tachtig neemt een oververmoeide White gas terug, om aan het eind van dat decennium weer op te krabbelen. Hij is te horen op albums van Quincy Jones (The Secret Garden, 1990) en Big Daddy Kane (Taste Of Chocolate, 1990) en in 1992 brengt het duet met Lisa Stansfield (All Around The World) hem zowaar opnieuw in de hitlijsten. In de jaren negentig verschijnt er als vanouds kort achter elkaar een reeks albums, waarvan met name The Icon Is Love (1994) hoge verkoopcijfers haalt. Op 1 mei 2003 wordt Barry White getroffen door een zware beroerte, waardoor hij zijn spraakvermogen kwijt raakte. Op 4 juli van dat jaar overlijdt de zanger op 58-jarige leeftijd in Los Angeles aan een nieraandoening. (MS)
