Darko Rundek maakte in de jaren 80 furore als zanger/gitarist van
Haustor, de
Doe Maar van Joegoslavië. Zowel qua populariteit als stilistisch vertoonden beide groepen opvallende overeenkomsten. Nadat de groep uiteen viel werkte Rundek als regisseur, acteur en aan een solocarrière, die hij vanaf 1991 in Parijs gestalte gaf. Na twee soloalbums was Ruke (2004) het eerste album dat hij opnam met zijn
… begeleidingsband Cargo Orkestar. Daarnaast werd het vanwege zijn contract bij het Piranha-label zijn internationale debuut. Rundek noemt zijn muziek ‘Balkan chanson’ en dat blijkt een intrigerend amalgaam van muzikale invloeden. De viool, accordeon en Rundeks teksten in Kroatisch geven de muziek een Slavisch karakter, maar tegelijk werpt de singer/songwriter graag zijn muzikale blik over de grens. In het broeierige Kuba fantaseert Rundek, ondersteunt door Latijnse ritmes, over een reis naar Cuba terwijl in Tigidigi Rege zijn oude voorliefde voor reggae doorklinkt. Rundeks warme, soms wat onvaste stem, roept hier en daar herinneringen op aan Leonard Cohen, maar vaker is het lastiger om Rundeks unieke stijl te duiden. En dat komt dit kwaliteitsrijke album alleen maar te goede. (PdK)meer
