Folk songs of Volga Tatars

Misschien is het wel een van de grootste etnomusicologische ontdekkingen van de twintigste eeuw: de ontdekking van de zogenaamde pentatonische gordel. We hebben het dan over een muzikale verwantschap die via Turkse en Wolga-Finse volkeren in het Oosten, en via de grote Aziatische steppen, leidt tot in China toe. Een blauwdruk ervan besprak Bartók al in zijn Harvard-lezingen, maar pas in de late… twintigste eeuw werd dit omvangrijke onderzoeksproject echt afgerond. Dit album met volksliederen van de Wolga Tataren is hiervan een prachtige illustratie. Natuurlijk valt de vijftonige opbouw (pentatoniek) van de melodieën direct op, maar ook de overdadige versieringen, zoals we die ook in Arabische en Indiase volksmuziek tegenkomen. Hoewel dit repertoire een oeroude oorsprong heeft, is het ook voortdurend in ontwikkeling. Zo deed in de negentiende eeuw de knopaccordeon zijn intrede, dat een perfect begeleidingsinstrument bleek voor het Tataarse volkslied. Tegelijk bleven ook oudere volksmuziekinstrumenten in gebruik, waaronder de mondharp. Op dit album komen daarom vocale volksliedjes ook in enkele instrumentale versies voor. (JWvR)meer