De "bullerengue" is een zang- en dansvorm die vooral leefde en tegenwoordig nog een beetje leeft, aan de Caribische kust van Colombia. Tijdens de religieuze festivals van de Heilige Johannes en de Heilige Petrus (resp. 24 en 29 juni), verzamelden zwangere vrouwen, concubines en ongetrouwde vrouwen, die niet deel mochten nemen aan de fandangos (populaire dansen), zich op een open plek om hun eigen
… feestje te vieren. Eén van de vrouwen zong dan, al versen improviserend en de anderen antwoordden in koor. Tussen de liederen door vertelden de vrouwen elkaar raadsels en schuine moppen en werd er alcohol gedronken. De bullerengue is één van de weinige exclusief voor vrouwen bestemde liedsoorten in de Colombiaanse traditionele muziek. De zang wordt begeleid door twee drums, de "alegre" en de "llamador", die overigens alleen door mannen bespeeld mogen worden. Petrona Martinez, geboren in 1939, groeide op met de bullerengue; haar grootmoeder en overgrootmoeder waren gevierde bullerengue-zangeressen. Zij is één van de laatste vertegenwoordigers van een traditie die aan het uitsterven is. Ze wordt begeleid door haar zoon Alvaro op de alegre en haar dochter Joselina zingt de koorpartijen. Haar oudste zoon speelde de llamador, maar werd vermoord, waarna Petrona een jaar lang niet gezongen heeft. Dit zeldzame document van vrouwencultuur is een aanwinst in ieder cd-arsenaal. (G.O.)_meer
