Freedom – Richie Havens
Vrijdagmiddag rond vijf uur krijgt Richie Havens de eer om het festival te openen. Hij stond eigenlijk later ingedeeld, maar eerder geplande acts hebben het terrein nog niet weten te bereiken. Havens vult een gat van drie uur en begint, als hij door zijn repertoire heen is te improviseren op de traditionele gospel Motherless Child: Het eerste muzikale hoogtepunt van Woodstock.
Coming Into Los Angeles – Arlo Guthrie
Arlo Guthrie, de zoon van de beroemde folkzanger Woody Guthrie, betreedt op vrijdagavond met een behoorlijk glazige blik het podium. 'A lot of freaks,' zo vat hij de massa samen die zich voor hem uitstrekt. Zijn lied Coming Into Los Angeles, over het smokkelen van een paar kilo's wiet, valt in goede aarde bij zijn minstens zo benevelde toehoorders.
The Fish Cheer/I-Feel-Like-I'm-Fixin'-To-Die Rag – Country Joe McDonald
Een belangrijke trigger voor de love & peace beweging of de hippies van de jaren 60, is de zinloze oorlog die Amerika voert in Vietnam. De satirische act Country Joe McDonald weet Woodstock goed op te ruien, eerst met een vrolijke marijuana-chant en vervolgens met een wrang anti-oorlogslied.
Soul Sacrifice – Santana
Mede met dank aan de film (en het begeleidende soundtrackalbum) breken meerdere artiesten door dankzij Woodstock. Met zijn woeste Soul Sacrifice zet de dan nog relatief onbekende gitarist Carlos Santana met zijn band zelfs bioscopen in vuur en vlam. Het nog steeds vitale Santana staat 50 jaar later opnieuw op Woodstock.
High Time – Grateful Dead
Ondanks de massaal uitgeroepen mantra 'No rain, no rain!', zijn de weergoden Woodstock niet goed gezind. Op vrijdagavond begint het te regenen en er trekken gedurende het weekend meerdere wolkbreuken over het terrein. De ultieme hippieband Grateful Dead moet zelfs hun optreden afbreken wanneer zij op het doorregende podium elektrische schokken krijgen van de microfoons en hun instrumenten.
I Put Spell On You – Creedence Clearwater Revival
Veel bands haalden de film en de begeleidende soundtrack van Woodstock niet, of gaven hier zelf geen toestemming voor. Zoals Creedence Clearwater Revival die daarom ook niet snel zullen worden geassocieerd met Woodstock. De opname van hun hemeltergende I Put A Spell On You verschijnt pas later op de diverse verzamelboxen van het festival, zoals Woodstock: Back To The Garden - 50th Anniversary Experience
We're Not Gonna Take It – The Who
De Britse groep The Who betreedt op zondagochtend vijf uur, veel later dan gepland het podium voor een historisch concert (vergelijkbaar met Queen op Live-Aid). Het wilde kwartet zoekt geen enkele aansluiting bij de vreedzame sfeer (gitarist Pete Townshend schopt hippie-activist Abbie Hoffman zelfs het podium af) en geeft een verschroeiend optreden dat het verkleumde, doorweekte en vermoeide publiek nieuwe energie geeft.
I'm Going Home – Ten Years After
Ook het Britse trio Ten Years After profiteert van het filmsucces van Woodstock. De rode gitaar met peace-sticker van zanger/gitarist Alvin Lee, waarop hij lang en vurig soleert in I'm Going Home, vormt een van de iconische beelden van het festival. I'm Going Home blijft nog tot lang in de jaren 70 een favoriet onder hippe jongeren.
Wooden Ships – Crosby, Stills, Nash & Young
Het Woodstockpubliek (en later het filmpubliek) is getuige van het debuut van de Amerikaanse supergroep Crosby, Stills & Nash. Neil Young voegt zich later tijdens het optreden bij het trio (waarmee de beroemde groep compleet is), maar weigert gefilmd te worden.
I Shall Be Released – The Band
Het verhaal gaat dat de organisatie koos voor de locatie omdat Bob Dylan, die op dat moment al enige jaren een sabbatical houdt, in Woodstock woont. Ze hopen de stuurse bard naar het festival te lokken. Dat lukt niet, maar andere bekende inwoners van Woodstock en Dylans begeleidingsband The Band komt wel en speelt meerdere nummers van Dylan.
The Star-Spangled Banner/Purple Haze – Jimi Hendrix
Zo'n 30.000 mensen blijven na het weekend achter op het, zwaar op schema uitgelopen festival om de laatste act Jimi Hendrix te zien. Op maandagochtend 9 uur betreedt de immer cool en hip ogende zanger en gitarist het podium om met zijn gierende en scheurende gitaarnoten het Amerikaanse volkslied om zeep te helpen.
Woodstock – Joni Mitchell
De Amerikaanse singer-songwriter Joni Mitchell was thuisgebleven tijdens Woodstock. Zij schreef de bekendste ode aan het festival naar aanleiding van de berichten die zij er over hoorde op de radio. Een jaar later speelt zij het nummer live tijdens het Isle Of Wight festival, het Britse antwoord op Woodstock.
Happiness In Slavery – Nine Inch Nails
Ook de eerste herdenking van Woodstock in 1994, dat ongeveer 160 kilometer van Bethel plaatsvindt in Saugerties, wordt geplaagd door zware regenval. De groep Nine Inch Nails maakt zich onsterfelijk door eerst een modderbad te nemen op het terrein en als prehistorische kleimannen het podium te betreden.
Fire – Red Hot Chili Peppers
Alsof er een vloek op Woodstock rust, ondervindt de 30 jarige editie (ditmaal in Rome in de staat New York) ook de nodige calamiteiten. Ditmaal is het te heet, wat leidt tot rellen rondom de te spaarzame watervoorzieningen. Met name tijdens het concert van Limp Bizkit vinden er vandalisme en handtastelijkheden plaats. Red Hot Chili Peppers eert Jimi Hendrix met diens Fire wat leidt tot vreugdevuren waar de brandweer voor moet uitrukken.
Beautiful People – Melanie
In het weekend van 16 augustus 2019 stond het 50-jarige jubileum gepland. Maar een maand eerder is de locatie nog niet eens bevestigd en duiken de eerste berichten op dat het de organisatie niet gaat lukken Woodstock 2019 van de grond te krijgen. Uiteindelijk wordt het 50-jarige jubileum afgeblazen. Het programma was al bekend, met moderne namen (Jay-Z, Miley Cyrus, The Raconteurs) naast Woodstock-veteranen als Santana, David Crosby en Country Joe McDonald. Ook de Britse zangeres Melanie zou terugkeren om ongetwijfeld het lied te zingen waarmee zij een halve eeuw geleden de vreedzame en saamhorige massa van Woodstock toezong en benoemde: Beautiful People.
Samenstelling: Mark Ritsema
Graphic design: Judith de Rond, afbeelding afkomstig van albumhoes JKX7211
