The Ecstasy of Gold - Ennio Morricone (uit The Good, The Bad & The Ugly)
De muziek van The Good, The Bad & The Ugly (1966) wordt tot op heden als een van de meest invloedrijke soundtracks gezien. De film is het afsluitende deel in de Dollars-trilogie van regisseur Sergio Leone en wordt voorafgegaan door A Fistful of Dollars (1964) en For a Few Dollars More (1965). Leone zal uiteindelijk vaak samen met Morricone samenwerken. The Ecstasy of Gold is op verschillende momenten in de film te horen en werd ingezongen door de Italiaanse zangeres Edda Dell'Orso. Het lied werd onder meer door Metallica gebruik in live-shows en rapper Jay-z sampelde het in zijn nummer Blueprint.
The Man With The Harmonica - Ennio Morricone (uit Once Upon a Time in the West)
The Man With the Harmonica heeft, net als de scène waarin het gebruikt wordt, in de loop der jaren een legendarische status opgebouwd. Once Upon A Time In The West (1968) - opnieuw van Sergio Leone - wordt gezien als een van de beste spaghettiwesterns ooit. Morricone maakte voor elk van de hoofdpersonages speciale leidmotieven en verwerkte geluiden van de wind, treinen en sprinkhanen in de soundtrack. De harmonica is een prominent aanwezig instrument in deze score.
The Harvest - Ennio Morricone (uit Days of Heaven)
Met de soundtrack voor Days of Heaven sleept Morricone zijn eerste Oscarnominatie in de wacht. De muziek moest een sterke afspiegeling zijn van de sfeer die in de film hangt. Door viool en fluit te gebruiken wordt ingespeeld op het platteland waar de film zich afspeelt en het ‘golden hour’ waarin veel van de scènes zijn opgenomen. Morricone had af en toe moeite om met regisseur Terrence Malick samen te werken. Malick deed volgens hem teveel muzikale suggesties die lelijk klonken. Morricones oplossing was om Malicks suggesties gewoon toe te passen en daarna te laten horen hoe slecht het wel niet klonk, zodat hij weer met zijn eigen composities aan de slag kon.
Humanity Pt. II - Ennio Morricone (uit The Thing)
Voor The Thing (1982) van regisseur - en tevens componist - John Carpenter, gebruikt Morricone voornamelijk synthesizers en gaat hij daarmee het kenmerkende geluid van Carpenter zelf achterna. Voor deze horrorfilm, die zich afspeelt op Antarctica, legt Morricone een extra laag kilheid in zijn filmmuziek, waarbij hij de spanningsbogen flink straktrekt.
Cockeye’s Song - Ennio Morricone (uit Once Upon a Time in America)
Once Upon a Time in the West is het eerste deel in Leones Once Upon A Time trilogie, die in 1984 wordt afgesloten met Once Upon a Time in America. Door de lange productieperiode had Morricone de meeste muziek al klaar voordat de scènes werden opgenomen. Zodoende werd de muziek tijdens het filmen afgespeeld, zodat acteurs al een sfeerimpressie van de film kregen. Voor de soundtrack werkt Morricone samen met panfluitist Gheorghe Zamfir.
On Earth As It Is In Heaven - Ennio Morricone (uit The Mission)
De filmscore van The Mission (1986) behoort tot de bestverkochte soundtrackalbums ooit. Morricone combineert in deze score liturgische zang met Indiaanse percussie en Spaanse gitaarmuziek. De soundtrack wordt onder meer voor een Oscar, BAFTA en Golden Globe genomineerd en weet deze laatste twee te verzilveren.
Nuovo Cinema Paradiso - Ennio Morricone (uit Cinema Paradiso)
Cinema Paradiso (1988) van Giuseppe Tornatore is een ode aan de kindertijd en het medium film. Het verhaal volgt tevens de relatie tussen een kind en vaderfiguur. Daarom werkt Morricone voor de soundtrack samen met zijn eigen zoon Andrea.
The City Moves - Ennio Morricone (uit ¡Átame!)
In 1990 komt Pedro Almodóvars ¡Átame! uit, een donker-romantische komedie. Almodóvar is groot bewonderaar van Morricone, die zich voor deze soundtrack laat inspireren door het iconische werk van Bernard Hermann in Psycho (1960). Luister maar naar de snerpende violen in dit nummer. Uiteindelijk vindt Almodóvar dat de soundtrack te veel lijkt op die van Roman Polanski’s Frantic (1988). Hij gebruikt daarom ook maar de helft van het werk dat Morricone componeerde.
Malèna - Ennio Morricone (uit Malèna)
Voor de film Malèna (2000) slaan Guiseppe Tornatore en Ennio Morricone opnieuw de handen ineen. Monica Bellucci speelt de hoofdrol in dit tragisch-romantische drama, waarin de 12-jarige Renato in de ban raakt van haar schoonheid. Het betoverende effect komt sterk terug in de soundtrack, waarin klassieke Morricone-elementen, zoals de fluit te horen zijn. Dit hoofdthema straalt de schoonheid van het hoofdpersonage uit, waarmee zij indruk maakt op verschillende karakters in de film.
L’Ultima Diligenza di Red Rock - Ennio Morricone (uit The Hateful Eight)
In 2015 komt Quentin Tarantino’s western The Hateful Eight uit, die zich volledig in de sneeuw afspeelt. Tarantino weet Morricone te strikken voor de soundtrack, die hier net als voor The Thing, een ijzige draai aan zijn filmmuziek geeft. L’Ultime Diligenza di Red Rock is te horen onder de praktisch onafgebroken shot tijdens de openingstitels. Hierin rijdt de koets met hoofdpersonage Major Marquis Warren (gespeeld door Samuel L. Jackson) door een besneeuwd landschap. Ook in dit nummer is de spanning om te snijden. De soundtrack wordt bekroond met een Oscar.
Knights of Cydonia - Muse
Morricone had ontzettend veel invloed op het geluid van hedendaagse popartiesten. Zo was hij een belangrijke inspiratiebron voor Radioheads OK Computer (1998) en gebruikt Muse invloeden uit zijn muziek voor hun bombastische geluid. Een duidelijk voorbeeld daarvan is Knights of Cydonia van het album Black Holes & Revelations (2006), een cyber western nummer met opera-invloeden. Tijdens liveoptredens gebruikt Muse de harmonica-suite uit Once Upon a Time In The West om dit nummer te openen.
samenstelling en tekst: Jasper van Quekelberghe
vormgeving: Judith de rond
illustratie: hoes HFX0384
