Wij vroegen Peter te Bos en gitarist John Cameron om in de muziekcollectie van Muziekweb te duiken en hun favoriete nummers uit te zoeken voor een playlist. Het werd een bont en eigenzinnig geheel waarin de punkband Ivy Green moeiteloos opduikt naast operadiva Maria Callas en Billie Eilish naast André Hazes.
The Stone Trembles - Claw Boys Claw
Kite heet het laatste album van Claw Boys Claw dat verscheen in 2021. Het vierde album sinds hun wederopstanding in 2008, na een hiaat van zo’n 10 jaar. Op Kite verfijnen de Amsterdammers het typische Claw Boys Claw-geluid met songs die altijd smaakvol en onopgesmukt klinken, met vleugjes sixtiespop en americana en nog altijd de hoorbare erfenis van de rauwe garageband die zij ooit waren.
This Perfect Day - The Saints
Gitarist John Cameron kiest voor dit nummer van de Australische rockband The Saints rond zanger en gitarist Chris Bailey en gitarist Ed Kuepper: ‘De allerbeste punkband ook al waren ze geen punkband’. De invloed die The Saints hebben op Claw Boys Claw laat zich raden.
By The Time I Get To Arizona - Public Enemy
De keuzes van Peter te Bos zijn ruimer en onvoorspelbaarder. Ik heb gekozen voor artiesten waar er altijd maar één van is. Zoals Chuck D van Public Enemy. De wijze waarop hij misstanden aan de kaak stelt is zo krachtig en puur.
Slip Inside This House - The 13th Floor Elevators
Een episch psychedelisch nummer van de Texaanse sixtiesband rond de (later getroebleerde) zanger en gitarist Roky Erickson. Om zijn keuze te verklaren voldoet Cameron met een citaat uit de tekst: ‘You think you can’t, you wish you could, I know you can, I wish you would.’.
Yoshimi Battles The Pink Robots, Pt. 1 - The Flaming Lips
Te Bos: ‘Flaming Lips is een geweldige live band. Een en al positivisme. Ik heb ze een paar keer live gezien. Daar word je blij van.’
Bad Guy - Billie Eilish
Te Bos over misschien wel de grootste en meest invloedrijke jonge ster die opkwam in de vroege jaren 20: ‘Ze heeft samen met haar broer een heel eigen geluid gecreëerd en ook haar teksten zijn volkomen eigen. Als een andere, nieuwe pop-entiteit.’
O Mio Babbino Caro - Maria Callas
Voor Te Bos lijkt de stap van Eilish naar de grootste operazangeres van de 20e eeuw helemaal niet zo groot. Het zijn allebei immers eenlingen en sterke persoonlijkheden. ‘Hoe muziek je kan beroeren… Dat gebeurt mij met haar. Ik ben ooit naar een opera in het Scala theater in Milaan geweest. De grandeur…Prachtig!
Eastbourne Ladies - Kevin Coyne
Cameron: ‘Onderschatte zanger en mijn moeder woonde 10 minuten buiten Eastbourne, haha.’ Met zijn bluesy folk en rauwe sociaal-bewuste teksten creëerde Coyne vanaf de vroege jaren 70 een bijzonder oeuvre. John Peel was fan en The Doors vroegen hem als vervanger voor de overleden Jim Morrison, wat de typische Brit beleefd afwees.
So Mean - Claw Boys Claw
In 1984 kwam Claw Boys Claw de Nederlandse popwereld binnen denderen met het in luttele uren opgenomen garagerock-album Shocking Shades Of Claw Boys Claw. Het toen nog gezagvolle muziekblad OOR noemde het de beste Nederlandse rockplaat ooit. Overdonderende optredens in het clubcircuit en de single So Mean deden de rest.
Pablo Picasso - Jonathan Richman & The Modern Lovers
‘Gewoon omdat Picasso een aars was, ook al wordt ie nooit zo genoemd’, haakt Cameron aan bij het steeds meer aan het licht komende, omstreden liefdesleven van Picasso. Maar hij kiest niet voor niets voor Jonathan Richman die met het zwaar door The Velvet Underground beïnvloede album The Modern Lovers (tevens de naam van zijn band) in 1976 voorliep op de punk en new wave.
Love Comes In Spurts - Richard Hell & The Voidoids
Cameron: ‘Vooral vanwege de gitaar van Robert Quine.’ De New Yorkse zanger, poëet en bassist Richard Hell speelde eerst in Television met (ook niet de minste gitarist) Tom Verlaine. Toen hij hier werd uitgegooid en solo ging, wist hij gitarist Robert Quine te strikken, die later ook nog bij onder andere Lou Reed speelde.
I’m Sure We’re Gonna Make It - Ivy Green
De keuze voor een van Nederlands eerste punkbands is van Cameron: ‘Als bewijs dat NL het nog beter kan en kon’. De groep uit Hazerswoude speelde al vanaf 1975 simpele, rauwe rock 'n-roll, die moeiteloos aansloot bij de in 1977 opbloeiende punkrage. Hun naamloze debuutalbum (1978) met Camerons keuze als opener, is een punkklassieker.
Love Sick - Bettie Serveert, Peter te Bos
Te Bos noemt graag die andere bekende Nederlandse club-act Bettie Serveert: ‘Sommige bands noem je en andere niet. Bettie Serveert hoort erin. Toffe band en aardige mensen’. In het nummer Love Sick zingt hij mee in duet met zangeres en gitarist Carol van Dijk.
’n Vriend - André Hazes
Zijn liefde voor de inmiddels legendarische volkszanger André Hazes staat voor Te Bos buiten kijf: ‘Die man was puur gevoel en een muzikant op zichzelf. Er was maar een Hazes en hij bleef ongeëvenaard. Zijn zoon nog Frans Duijts of weet ik wie, kunnen aan hem tippen.
Gris-Gris Gumbo Ya Ya - Dr. John
Cameron: ‘Voor de coolste backing vocals die ik ooit heb gehoord.’ Mac Rebennack was een gerespecteerde sessiemuzikant en songwriter gedurende de jaren 60 in New Orleans. In 1968 nam hij vervolgens de woeste gedaante aan van Dr. John The Nighttripper die psychedelica mengde met New Orleans blues en veel voodoocultuur. Het broeierige openingsnummer van zijn debuutalbum Gris-Gris is een sfeervolle opmaat naar…
Rosie - Claw Boys Claw
Met het album $uga[r] en de single Rosie wist Claw Boys Claw in 1992 door te breken naar een groter publiek. Een jaar later stonden zij op het hoofdpodium van Pinkpop. Vervolgens bleef het kwartet op eigenzinnige wijze (net als de meeste artiesten van deze playlist) de muziek maken die zij willen en podium voor podium platspelen. Daarmee is Claw Boys Claw een niet weg te denken begrip in de Nederlandse popmuziek.
Tickets voor 17 mei in Den Haag
Tickets voor 17 juni in Hilversum
Samenstelling: Peter te Bos, John Cameron, Mark Ritsema
Tekst: Mark Ritsema
Vormgeving: Judith de Rond
Illustratie: JK253393
