LENNAERT NIJGH

Lennaert Nijgh

Nederlands bekendste tekstdichter, beroemd om zijn virtuoos en origineel taalgebruik. Zijn naam is onlosmakelijk verbonden met die van Boudewijn de Groot, die met zijn teksten halverwege de jaren zestig doorbreekt. Verder werkt Nijgh samen met onder meer Jasperina de Jong, Jenny Arean, Liesbeth List, Flairck, Fred Piek en (ex)-echtgenote Astrid ...
Volledige biografie...

Instrumenten

tekstschrijver

Genoemd in de biografie van

1960   Boudewijn de Groot
1961   Joop Visser
1965   Conny Vandenbos
1965   Elly & Rikkert
1966   Ccc Inc.
1967   Ramses Shaffy
1970   Astrid Nijgh
1970   Metropole Orkest
1971   Rob de Nijs
1974   Nico Haak
1979   Crackerhash
1979   Fred Piek
1981   Fungus
1985   Gerard Stellaard
1986   Sylvain Poons
1997   Trio Bier
2000   Josee Koning
2000   Lichter Laaie
2004   Boudewijn de Groot
2005   Paul Marselje
2014   Han Kooreneef
2018   Jim de Groot
2018   Josee Koning
Meer resultaten... Minder resultaten

Biografie Lennaert Nijgh

Nederlands bekendste tekstdichter, beroemd om zijn virtuoos en origineel taalgebruik. Zijn naam is onlosmakelijk verbonden met die van Boudewijn de Groot, die met zijn teksten halverwege de jaren zestig doorbreekt. Verder werkt Nijgh samen met onder meer Jasperina de Jong, Jenny Arean, Liesbeth List, Flairck, Fred Piek en (ex)-echtgenote Astrid Nijgh. Ook schrijft hij musicals en boeken.

1957

De vriendschap tussen Lennaert Nijgh en Boudewijn 'Boudy' de Groot, de iets oudere buurjongen uit Heemstede, begint wanneer beiden een rol spelen in de schoolrevue van het Coornhert Lyceum te Haarlem (waarin ook Lou Landré en Han Reiziger optreden).

Boudewijn de Groot

1962

Op het strand maakt Nijgh 8 mm-filmopnamen van De Groot die twee liedjes ten gehore brengt (later gebruikt voor de filmacademie-film Feestje Bouwen).

1963

De achttienjarige literatuurliefhebber Nijgh debuteert in de rubriek Op De Praatstoel, een column met wisselende auteurs in het Haarlems Dagblad (onder het pseudoniem Zeepbel). Samen met componist De Groot schrijft hij songs in de trant van Jacques Brel en, vooral, Jaap Fischer. De Groot en Nijgh gaan studeren aan de Nederlandse Filmacademie.

Joop Visser

1964

Als ontdekker van het duo geldt TV-nieuwslezer Ed Lautenslager, die na het zien van Nijghs 8 mm-filmpje uit '62 adviseert een demo-bandje te maken. Het jonge talent wordt vervolgens opgepikt door platenmaatschappij Philips, dat inmiddels is getipt door Lautenslager.

1965

De doorbraak komt wanneer Philips de single Een Meisje Van Zestien uitbrengt, een door Nijgh gemaakte bewerking van Charles Aznavour's Une Enfant. Het is de eerste van in totaal zestien Nijgh & De Groot-hits (zeven daarvan in de uitvoering van derden). Bij het vertalen krijgt Nijgh raad van de bekende Brel-vertaler Ernst van Altena, die als mentor optreedt. Nijgh schrijft steeds meer liedjes voor De Groot, maar ook voor Cobi Schreijer, de leading lady van de Nederlandse folk.

Cobi Schreijer

1966

De eerste lp van Boudewijn de Groot is niet geheel overtuigend. De single Welterusten Mijnheer De President wordt echter een grote hit. Door dit nummer krijgt De Groot het predikaat 'protestzanger', dit zeer tegen de zin van de vocalist. Het publiek identificeert De Groot met de zielenroerselen van Nijgh. Het ongenoegen van De Groot daarover wordt steeds groter.

1967

De fraaie LP Voor De Overlevenden is het eerste volwassen product van het duo Nijgh & De Groot. De teksten van Nijgh over een onbereikbare liefde zijn van hoog niveau en ook in muzikaal opzicht is de maaltijd op smaak. Het album wordt ook een commercieel succes. De single Het Land Van Maas En Waal is een nummer 1-hit en een Arbeidsvitaminen-evergreen; dat laatste geldt ook voor de ingetogen b-kant Testament. Als erkende 'wonderkinderen' publiceren zij nu reeds een eerste tekstbundel (met een voorwoord van Wim Ibo), waarin De Groot en Nijgh ook geschreven portretten van elkaar opnemen: 'Boudewijn en ik zijn de Van Gend & Loos van het Nederlandse chanson. Ik ben Loos,' schrijft Nijgh daarin. Verder vestigt Nijgh definitief zijn naam als vertaler door zijn fraaie bewerking van de Mauthausen Cyclus van Mikis Theodorakis, bedoeld voor de debuut-LP van de aanstormende chansonnière Liesbeth List.

1968

Op het album Picknick doen de teksten Middeleeuws aan met sfeerbeelden à la Jeroen Bosch en FranHois Villon; ook de hippie-cultuur beïnvloedt Nijgh, getuige het quasi-psychedelische titelnummer waarin Nijgh als personage figureert. Voor de top 10-hit Meester Prikkebeen laat Nijgh zich inspireren door Heinrich Müller, de dichter die 150 jaar eerder Franz Schubert van liedteksten voorzag. De Groot voelt zich echter niet gelukkig met het stempel dat Nijgh op zijn imago drukt. Hij neemt afstand van Picknick en uiteindelijk ook van Nijgh, teneinde het op eigen houtje te proberen. De Nijgh & De Groot-single Onder Ons bereikt een elfde plaats. Nijghs afstudeerfilm Land Van Maas En Waal wordt echter een grote flop; hij studeert derhalve niet af aan de Film Academie en blijft met grote schulden zitten.

1969

De breuk tussen De Groot en Nijgh doet geen van beiden goed. Terwijl De Groots pretentieuze 'solo'-album Bij Nacht En Ontij flopt, maakt Nijgh het rommelige chansonprogramma Poez in het Shaffy Theater te Amsterdam, met medewerking van onder anderen Elly Nieman, Joost Nuissl en Astrid de Backer. Voor De Backer (1949), die Nijgh leerde kennen in de Haarlemse cultuurtempel De Waag, is dit het debuut. Nijgh treedt met haar in het huwelijk en schrijft in de jaren daarna vele teksten voor Astrid die ze op muziek zet en uitvoert. Dit resulteert in de elpees Mensen Zijn Je Beste Vrienden en In Het Teken Van De Ram. Lennaert Nijgh en Boudewijn de Groot werken samen aan Pastorale, de derde en meest bekende plaat van Liesbeth List. Het door hen geschreven titelnummer, een duet van List met Ramses Shaffy, wordt een grote hit.

Liesbeth List Ramses Shaffy

1970

Nijgh krijgt de Gouden Harp van Stichting Conamus, ook Boudewijn de Groot zal die drie jaar later ontvangen.

1971

Nijghs literaire debuut Tobia, Of De Ontdekking Van Het Masturbiaat is geen succes. In plaats van boeken gaat hij nu musicals schrijven: hij vertaalt de Amerikaanse musical Salvation, werkt mee aan de Annie M.G. Schmidt-productie Met Man En Muis en begint met zijn eigen musical De Engel Van Amsterdam.

Annie M.G. Schmidt

1973

De band met Boudewijn de Groot wordt weer hersteld en leidt tot de lp Hoe Sterk Is De Eenzame Fietser. De tekst van de grote hit van die plaat, Jimmy, is echter niet van de hand van Nijgh. Wel tekent hij voor de top 10-hit Ik Doe Wat Ik Doe van echtgenote Astrid Nijgh (oorspronkelijk geschreven voor Jenny Arean). Nijgh & De Groot schrijven samen liedjes voor de comeback-plaat van Rob de Nijs, die hits oplevert als Jan Klaassen De Trompetter en Dag Zuster Ursula.

Astrid Nijgh Boudewijn de Groot Jenny Arean Rob de Nijs

1974

Lennaert Nijgh wint de Literaire Cultuurprijs van de Gemeente Hilversum. Hij houdt zich ondertussen in leven met vertalen (Engels en Frans), en maakt onder meer een geautoriseerde vertaling van My Name Is Asjer Lev van Chaim Potok.

1975

Première van de musical De Engel Van Amsterdam van Lennaert Nijgh en Joop Stokkermans, geschreven in opdracht van de Gemeente Amsterdam ter gelegenheid van het 700-jarig bestaan van de stad. Hoewel gebaseerd op de Gijsbrecht van Vondel (1637) maakt Nijgh een geëngageerde tekst vol verwijzingen naar de actualiteit. De hoofdrollen worden vertolkt door Jasperina de Jong, Mieke Bos, Lex Goudsmit en Leen Jongewaard. Rob de Nijs scoort een top 10-hit met een zoetige versie van Malle Babbe, een Nijgh/De Groot-song die oorspronkelijk in opdracht van het Holland Festival en het Cultuurfonds BUMA voor de venijnige stem van Adèle Bloemendaal geschreven werd.

Adèle Bloemendaal Jasperina de Jong Joop Stokkermans Leen Jongewaard Lex Goudsmit Mieke Bos Rob de Nijs

1976

Inmiddels gescheiden van Astrid, begint Nijghs inspiratie op te drogen. Twee jaar lang lijdt hij aan een writer's block.

1978

Nijgh publiceert zijn tweede liedtekstbundel, Tachtig Teksten, met illustraties van Piers Hayman. Bovendien lijkt de songwriter een come-back te maken met het folk-project De Razende Bol, een album met door hem bewerkte oud-Hollandse liedjes-van-de-zee, met zang van ex-echtgenote Astrid Nijgh en met medewerking van onder anderen ex-Fungus drummer Louis Debij. Nijgh, die zeer direct betrokken is bij het opnemen van de plaat, is bijzonder tevreden over het resultaat, maarcommercieel succes blijft vooralsnog uit. Voor Astrid betekent De Razende Bol een nieuw begin na de stille jaren die volgden op haar scheiding met Lennaert. In de komende jaren zullen de voormalige echtelieden opnieuw samenwerken.

Astrid Nijgh Louis Debij

1980

Nijgh schrijft enkele teksten voor het Boudewijn de Groot-album Van Een Afstand, waaronder de single Tip Van De Sluier. In de zomer produceert hij het album Storm To The East van het duo Piers Hayman & John Kuiper.

1981

Nijgh schrijft en produceert het titelloze solo-solodebuut van de vroegere Fungus-voorman en ex-Amazing Stroopwafel Fred Piek.

Fred Piek Fungus The Amazing Stroopwafels

1984

Nijgh werkt samen met Flairck.

Flairck

1985

De met veel bombarie aangekondigde musical Ik Jan Cremer, met teksten van Nijgh, verdwijnt geruisloos via de achterdeur. In artistiek opzicht vindt Nijgh de geflopte rockopera over zijn jeugdheld zeer geslaagd.

1989

Nijghs gebundelde columns uit het Haarlems Dagblad (1986-1989), uitgegeven onder de titel Stad Van Hout, gaan over van alles en nog wat, behalve over muziek.

1990

Nijghs derde tekstbundel, Tekst En Uitleg, bevat behalve een bloemlezing uit 25 jaar liedteksten ook autobiografische prozastukjes over zijn 'muzikale' loopbaan; Nijghs boeiende en vlot geschreven memoires staan vol persoonlijke ontboezemingen maar zijn ook enigszins verdedigend van toon.

1991

Nijgh blijft bundelen: onder de titel Moord En Doodslag publiceert hij een twaalftal journalistieke teksten over beruchte Nederlandse moordzaken.

1992

Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh bespreken de mogelijkheid van een comeback. Veel meer dan dat doen ze vooralsnog niet. Pas als De Groot twee oude teksten van Nijgh opneemt (Wonderkind Van 50 en De Mandarijnen) gaat de tekstdichter aan de slag.

1995

In het Haarlems Dagblad schrijft Nijgh ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van de stad beschouwingen over Haarlem, die in 1996 onder de titel Haarlem Bestaat Niet gebundeld worden.

1996

Met de cd Een Nieuwe Herfst beleeft Boudewijn de Groot een verrassende come-back; de teksten op het album zijn opnieuw van de hand van Nijgh al betreft het voornamelijk oud materiaal. De overige teksten zijn van Herman Pieter de Boer, Harm Schepers en Ruud Engelander.

1999

Nijgh en Boudewijn de Groot worden beiden geridderd. Daarnaast schrijft Nijgh een boekje over het 150-jarig bestaan van drogisterij A.J. van der Pigge te Haarlem, getiteld Met Open Mond.

2000

Het Amsterdamse Kleinkunst Festival brengt een eerbetoon aan Nijgh met medewerking van o.a. Boudewijn en Marcel de Groot, Astrid Nijgh, Liesbeth List en Ramses Shaffy. Het boek Ik Doe Wat Ik Doe met de verzamelde teksten van Lennaert Nijgh verschijnt.

Astrid Nijgh Liesbeth List Marcel de Groot

2002

Na een kort ziekbed overlijdt Lennaert Nijgh in de ochtend van 28 november 2002 op 57-jarige leeftijd.

2003

20 oktober verschijnt Het Mooiste Van Lennaert Nijgh, een compilatie met bijdragen van ondermeer Liesbeth List, Joost Nuissl, Rob de Nijs, De Dijk, Marcel de Groot en Boudewijn de Groot. Rond dezelfde tijd wordt een bloemlezing columns die Lennaert Nijgh voor het Haarlems Dagblad en de IJmuider Courant schreef uitgebracht onder de titel Nog Even En Ik Zie De Hemel Weer.

Boudewijn de Groot De Dijk Liesbeth List Marcel de Groot Rob de Nijs

2004

De geschreven nalatenschap van Lennaert Nijgh wordt ondergebracht bij het Letterkundig Museum in Den Haag. Boudewijn de Groot en zijn vrouw Anja Bak schenken films van Nijgh aan het Filmmuseum. Onder de films o.a. 8mm-opnamen, Vox Humama (1966), De Aanslag (8mm, 1963) en beelden en geluidsmateriaal van de verloren gewaande speelfilm Een Vreemde Vogel uit 1967 met naast De Groot ook rollen voor Martine Bijl, Jan Blokker en Ramses Shaffy.

Ramses Shaffy

2005

Op 14 januari verschijnt het door Leonardo Amuedo geproduceerde album Verdronken Vlinder : Josee Koning Zingt Lennaert Nijgh. De tekst voor het nummer De Rover is speciaal door Nijgh voor zijn echtgenote Josee Koning geschreven.

Josee Koning

2012 - 2013

In november 2012 is het 10 jaar geleden dat Lennaert Nijgh overleed. Om de tekstdichter, liedjesschrijver, poëet en stadschroniqueur te eren werkt Stichting de Brugmakers aan de eerste editie van het Lennaert Nijgh Festival dat op 26 en 27 januari plaatsvindt op diverse locaties in Haarlem. Het festival bestaat onder meer uit een Tour des Troubadours in kroegen, op schepen en in huiskamers, concerten in de Philharmonie, voordrachten in de Waag, een expositie van literaire stukken in bruikleen van het Letterkundig Museum, foto’s en ander nalatenschap in het Noord Hollands Archief, op Lennaert Nijgh geïnspireerde kunst in de Refter van het Stadhuis en de vertoning van films die hij maakte of waarin hij te zien is. Onder de artiesten die bijdragen aan het festival leveren zijn Boudewijn de Groot, Yorick van Norden, Niels Geusebroek, Elly & Rikkert, Jan-Paul van Spaendonck, Peter Koelewijn, Marcel de Groot, Jim de Groot, Astrid Nijgh, Josee Koning, Vera Beths, Tony Roos, Herman Érbe en Frédérique Spigt.

2014

Buma Cultuur roept de Lennaert Nijgh Prijs in het leven. De prijs zal jaarlijks worden uitgereikt aan tekstdichters die met hun oeuvre een stempel hebben gedrukt op de Nederlandse muziekgeschiedenis.

2018

Josee Koning zingt op het album 'Verloren en gevonden' veertien niet eerder op muziek gezette teksten van Nijgh. Ook eert ze zijn werk met een theaterconcert.

Foto's Lennaert Nijgh

Audio/Video Lennaert Nijgh