TONY VOS

Tony Vos

Toon 'Tony' Vos (Eindhoven, 29 april 1931) is tot begin jaren zestig een veelbelovende altsaxofonist, die niet Charlie Parker maar de ingetogen altisten van de cool jazz als voorbeeld neemt. Zijn spel wordt vastgelegd in een klein maar hoogwaardig platenoeuvre. Later maakt hij vooral naam als coach van talrijke Nederlandse ...
Volledige biografie...

Instrumenten

componist, producer, saxofoon

Genoemd in de biografie van

1955   Børge Ring
1956   Rob Pronk (1)
1958   Greetje Kauffeld
1968   Blues Dimension
1968   Ekseption
1969   Oscar Benton
1974   Heating
1977   Barrelhouse
Meer resultaten... Minder resultaten

Biografie Tony Vos

Toon 'Tony' Vos (Eindhoven, 29 april 1931) is tot begin jaren zestig een veelbelovende altsaxofonist, die niet Charlie Parker maar de ingetogen altisten van de cool jazz als voorbeeld neemt. Zijn spel wordt vastgelegd in een klein maar hoogwaardig platenoeuvre. Later maakt hij vooral naam als coach van talrijke Nederlandse popartiesten. Als producer (arrangeur, ideeënman, organisator, opnameleider) is hij decennia lang in de weer. Zijn ambities als jazzmuzikant gaan op een lager pitje, hoewel hij blijft optreden en incidenteel nog een plaat opneemt. In 2006, op 75-jarige leeftijd, neemt hij afscheid van de bühne.

1931 - 1964

Tony Vos, de jongere broer van pianist Henk, raakt al vroeg in jazz geïnteresseerd en studeert enkele jaren aan het conservatorium van Tilburg. In 1953 speelt hij met Jazz At The Kurhaus, een Nederlandse versie van Jazz At The Philharmonic. In Eindhoven wordt het gezelschap op de plaat gezet. Presentator Pete Felleman kondigt het net 22 jaar geworden talent aan: 'Een jongeman die niet kopieert en niet imiteert, maar die zijn Konitz terdege kent… Aandacht voor de coming man in het cool-idioom: Tony Vos!' In 1954 en 1955 is hij winnaar van de AVRO Jazzcompetitie. Veel bronnen melden dat hij in 1955 met Chet Baker zou hebben samengespeeld in Brussel en Antwerpen, maar dat is niet het geval, laat Vos zelf weten; ze spelen op dezelfde avond, ieder met hun eigen band, maar staan niet samen op het podium. In 1955 en 1956 werkt Tony Vos mee aan de drie Jazz Behind The Dikes-LP's (die later zijn heruitgebracht op twee CD's). Op elk van die historisch belangrijke platen vertolkt hij twee stukken met zijn kwartet. Op Jazz Behind The Dikes 2 speelt hij bovendien mee in twee stukken van het Herman Schoonderwalt-septet. Van 1960 tot 1964 is Tony Vos programmaleider van de 'zeezender' Radio Veronica. Hij ontmoet daar dj Tineke de Nooij, met wie hij trouwt.

1965 - 1969

Tony Vos verlaat Veronica en wordt stafproducer bij Phonogram. Hij heeft er veel jazz onder zijn hoede - Pim Jacobs en Rita Reys, de Dutch Swing College Band, Greetje Kauffeld - maar ontpopt zich vooral als coach van een nieuwe generatie popmuzikanten, onder wie Boudewijn de Groot, Cuby and the Blizzards, Ekseption en Elly & Rikkert. Vooral voor de carrière van Boudewijn de Groot betekent hij veel. Nadat de eerste singles van de zanger zijn geflopt, stelt Vos voor het Charles Aznavour-succes Une Enfant te vertalen en op te nemen. Het resultaat, Een Meisje Van 16, betekent in oktober 1965 de eerste hit voor De Groot. Ook bewerkstelligt Vos dat Elly Nieman en Rikkert Zuiderveld in 1969 samen een LP maken onder de naam Elly & Rikkert. In 1968 wordt hij door de lezers van het muziekblad Hitweek uitgeroepen tot beste producer. De tune van Simon Carmiggelts tv-programma laat de altsaxofoon van Vos horen; het stuk In A Sentimental Mood is weliswaar gecomponeerd en opgenomen door Duke Ellington, maar diens opname wordt letterlijk onbetaalbaar geacht. In 1969 is Vos betrokken bij een ernstig auto-ongeluk, waardoor hij pas in 1976 weer kan spelen.

1970 - 1989

Naast zijn dagelijks werk als producer blijft Vos musiceren; timide, onspectaculair en buiten het zicht van de landelijke pers, maar altijd smaakvol en intens. Hij werkt met pianist Henk Coolen in zijn geboortestad Eindhoven, in Midden-Nederland met het Off Road Trio van bassist Arie van Wegen (dat met een andere bassist een CD maakt met zangeres Sandy Fort) en hij richt met toetsenman Rindert Meijer het kwartet A-One op.

1990 - 2006

Begin jaren negentig bouwt Vos zijn studioactiviteiten af. Hij werkt drie jaar in Frankrijk bij het Cirque du Docteur Paradi als saxofonist, componist en muzikaal leider. In eigen land laat hij zich vaak begeleiden door zoon Jai-Jai, die professioneel drummer is geworden. Later zal zijn dochter, zangeres SaraLee, ook het muzikantenvak ingaan. Begin 1996 vestigt hij zich weer in zijn geboorteplaats Eindhoven, waar hij met Henk Coolen de CD The Best Sessions opneemt. Van 1990 tot 2006 is Vos - zij het met tussenpozen - lid van de Midden-Nederlandse big band On The Move. Hij wordt er vooral ingezet voor ballads en andere melodieuze solo's. In 2006 krijgt Tony Vos in Theater De Speeldoos te Baarn de Amer Award uitgereikt. Deze onderscheiding is ingesteld 'voor mensen die zich voortdurend onderscheiden, maar zelden onderscheiden worden'. Vos neemt dat jaar afscheid van de bühne. Sindsdien leidt hij een teruggetrokken bestaan in Eindhoven.

Audio/Video Tony Vos